Maksymilian Aratowski

Dzisiaj już nikt nie czyta wierszy wszyscy chcą pisać swoje poematy nauczać jak żyć - choćby przekazać jak najmniejszą cząstkę siebie - oddać By nie czuć, że właśnie ktoś mnie kupuje, że ktoś znowu wabi mnie reklamą chcę dać siebie za darmo – bierz to dla ciebie jest darmowy wiersz Połykaj literowy balejaż darmowy rozkosznie się zabawiaj do utraty wszelkich darowanych ci sił nic za to nie płacisz – wyczytaj to.

Nie ma się co rozpisywać wiersz nie jest polotu jaskółki a raczej Ikara. Pozdrawiam.

Czytając mam wrażenie jakby w płaty mózgu skroniowe wstrzykiwano mi dopaminę i uśmiech wtryska mi na twarz. Pozdrawiam.

Co najwyżej "mogiłę naszych wspomnień" cała reszta nic w zasadzie nie mówi do czytelnika. Pozdrawiam

Czy ty sobie zdajesz sprawę ile to zajmuje miejsca na serwerze... .

Ewentualnie może być. Pozdrawiam.

Zbyt miękkie nie można tego nawet przytulić bo się odkształca. Pozdrawiam.

Szanowni koledzy i koleżanki dajmy na to poeci. Mógłbym zachwalać ten wiersz przez wiele stron maszyno druku. Wymyślać najbardziej wyrafinowane pochwały kunsztu. Nie zrobię tego jednak ponieważ posiadam własne zdanie nie zanieczyszczone przez brak odwagi jaki charakteryzuje większość. A zatem do rzeczy. Wiersz ten jest nie tylko niezdarną próba podjęcia tematu, który w zasadzie nikogo nie interesuje ale przede wszystkim jest banałem. Pozdrawiam serdecznie.