blu

I muśnięcie, pocaunek śmierci Leuviahu! wybacz, nie umiem trącona nadzieja, przepadło umiera we mnie wiara, wytrwanie malowidła nabierają ciemnych barw kolorowe obrazki ktoś schował do szuflady ktoś? zatracenie marzne, otulona ciemną płachtą przychodzisz, czuje popatrz na mnie ja płaczem zmywam ból a tak bardzo chciałam ten napis na duszy "non omnis moriar"- za późno

podoba mi się.. a wiesz czemu? bo czuje sie to co chciałaś wyrazić w tym wierszu... a to w poezji liczy się najbardzie... brak rytmiki, brak składni, brak poprawności... e tam ważne że pisane uczuciem.. z fantazją , ulotnością:) pozdrawiam:)

Jedno słowo wypowiedziane... Mi w oczy a jednak rozbite o ściane... Jedno uczucie zapomniane... Twe oczy dziecięco zapłakane... Dwoje Ludzi po kres zakochani... Lecz na swe smutki bez przerwy skazani... Dwa serca zranione... W swej miłości ciągle nie spełnione...

Hejka:) J się mogę zapisać na takie cudo....lubię fotografie:)))) Zwłaszcza w pięknym plenerze..... chodz większość zdjęć mam czarnobiałych...:p Pozdrowienia.... olcia:)

witam serdecznie:) Tematyka Twego wiersza jest dość ciekawa gyż nie trudno domyślić się tego co chcesz przekazać! Ale wiersz pisany w sposób aż tak drastyczny nie przypada zbyt czytelnikowi do gustu... pzdr:)

o co Ci chodzi??? nie podoba sie to nie czytaj!!!!!!!!!!!!!

podoba mi się treść zawarta w tym wierszu.... powiem Ci szczerze że jeśli jeszcze trochę popracujesz nad rymami może być całkiem ciekawie:))))) pozdrowienia:))))

uuuu.... no bardzo To ty się teraz nie postarałeś... Jak dla mnie to uuuuuu.... 3m się narka.

On co dotykiem budził mnie rano... On co uściskiem żegnał mnie przy rozstaniu... On teraz wie że ja uciekłam..... I nie wrócę.... Budziłam dzień rano w łazience... Witałam noc Bogu w podzience... A teraz wspominam te piękne chwile bo juz nie wrócą, uciekły jak barwne motyle.... Zamknełam oczy i już mnie nie ma..... Zniknełam obudzona przez ciemność... Nie wrócę powitana przez światło... A jego zapamniętam na zawsze.. Tylko jego bo on był tylko mój teraz to już tylko wspomnienie......

Serdeczne podziękowania:) I oczywiście na wzajem...:)

cóż nie rozumiesz moich sentencji to nie czytaj... nikt Ci nie każe:)

zamiatam świat i widzę... oczy zaspane uśmiech niewinny usta znudzone okrzyk bezsilny...

tak wiedziałem że nikomu tu nie podpasuje... ale dobra już trudno widzę że raczej mnie tu nie zrozumiecie...

okno serca na świat.... płomyczek nieba i słońca na duszę... szczęście i uśmiech na drogę.. ruszam! boję się... przystaje.. oglądam się... znam tą drogę... nie wrócę do niej... nie zawrócę...nie poddam się... koniec z placzem.. koniec z łzą... koniec z Tobą! kości po drodze nie dają mi iść... kamienie każą się potykać... a słońce razi w oczy... czemu? bo jestem tylko człowiekiem. Zapamiętam ten lęk... znam go...