nadzieja matką głupich.

Znów ci paskudni islamiści mylą się W tych swoich cyfrach, Plączą równoleżniki i kontynenty, Osaczają żarem, roztapiają asfalty Grożą turystyką bardzo namacalną Ofiarną. Wpadną do Wadowic na kremówkę I rosyjski koktajl, przyjadą, wyjadą Sprawdzą jakość benzyny na Mazowieckich stacjach.

Śmierć sprasowana w beton archaicznie punktualna mnoga i głodna Ona krzyczy śpiewem ptaków. Oni prosili o chleb dostali kamień Bez imion podpisani kulą w czaszce myślą nieśmiało o zmartwychwstaniu A powykręcane drzewa Łączą ich z niebem