Gabriela Lawender

nałogowo mrużę oczy by wśród cieni dostrzec światło spośród mroku mleczną łunę w najczystszej postaci dobro mrużę oczy by nie oszaleć między szarościami półcieni by znaleźć choć odrobinę nadziei na słońce

faraon - w malarstwie starożytnego egiptu, pozbawionym perspektywy, wzrost człowieka był wprostproporcjonalny do jego statutu społecznego. najwyższy był więc faraon, a po nim już tylko bogowie... michał archanioł, nie anioł... dzięki za komentarz :-)

wzrost mój jest wielce niewielki w porównaniu do faraona niemal niezauważalny a i na szalę michała archanioła zmieszczę się bez problemu nie ma powodu do obaw dużo większa już nie urosnę bo nie potrafię rosnąć w siłę ani w oczach nie bardzo i bylebym tylko nie chciała być wyższą ponad przeciętność bo w tłumie zgubi mnie postawiona fryzura i postawa

a teraz powalczę sobie z tobą mój świecie powiem, że nie ma już bóstw i pustka wkrada się w głowy, wyciągnę z kieszeni pomięty argument na miarę Giaura, spacerując bulwarem nad Wisłą i bez słowa wrzucę do rzeki sproszkowany żal do ciebie i niech dotrze gdzie jeszcze nie kiełkował niech spadnie na żyzną ziemię a przypadkiem nie między ciernie ani na piasek... bo widzisz, mój świecie, nie masz w sobie szczęścia, a ja noszę w sobie bunt za milijony szkoda, że mnie złoto oślepia...