[***(Stoję przed Tobą)]

Stoję przed Tobą
oddycham tak cicho
jak trzepocze skrzydło motyla...

Przymykam oczy
By zakryć strach
I nie patrzeć już w te orzechowe źrenice..

Płynę gdzieś pomiędzy Twoimi rzęsami
I zanurzam stopę w spojrzeniu...

Wargi twe słodkie jak czereśnie
( w dziadkowym ogrodzie)
i delikatne, jak tafla spokojnego jeziora..
przyciągają niczym magnes!

Wędruję dłońmi po Twych policzkach
I gładzę kruczoczarne włosy..
Otwieram oczy..
I cięgle stoję przed Tobą bez żadnego
Słowa na języku, w dzikim milczeniu...”

[***(szufladę...)]

szufladę

zamykam

jednostajnie przyspieszonym



chowam myśli o tobie

i chwile wspólne

[Mój Erotyk]

Mój Erotyk

Płatek róży
Koi zmysły
Pieścisz
Jeszcze proszę
Jeszcze

Falująca linia
Ciało

Już prawie

Połączeni
Oddechem

Odchodzimy razem
W stronę
Spełnienia

[Modły do aparatu telefonicznego]

(myśli, są ciche, są dialogiem duszy)- wypowiadam zaklęcie: dzwoń!
Cicho. No żesz dzwoń!!!
Proszę..
Błagam...
(płacze)...
Zadzwoń do mnie...
(ryczy)..
Jezu.. Dlaczego? Dlaczego Ty mi to robisz?!
Ja się tak staram, zawsze ja. A Ty? Nigdy.
Czemu nie Ty pierwszy, no?.. Zadzwoń!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Cisza. Po raz kolejny i teraz się dopiero zaczyna.

Siadam na …łóżku. Udaję, że jest wszystko.. Dobrze. Wbrew pozorom mogłabym usiąść na słuchawce i udawać, że nie słyszałam jak dzwoni.

Nieważne.
Leżę na łóżku. Próbuję leżeć, bo tak naprawdę jest to nikła próba. Kręcę się. Wiercę.. Pokładam.. na lewy bok, prawy. Plecy. Brzuch.
Nic
.
Oczywiście nadal nie dzwoni ten cholerny telefon.
Dobrze-idę spać.
Leżę już prawie.. prawie się ułożyłam.
Leżę.. minuta dwie........ Matko!!!
Zapomniałam sprawdzić czy położyłam telefon wystarczająco blisko... Czy jest na wyciągnięcie ręki?. Przecież zaspana nie zdążę się jeszcze podnieść i odebrać.
Zapalam lampkę. Siadam. Sprawdzam. Oczy mnie bolą od światła. Dobrze. Jest wystarczająco blisko.
Kładę się. Powtarzam wyżej wymieniony schemat z próbą ułożenia się.. Czekam.
Nareszcie przychodzi... Komfort
.
Upojona spokojem i ciszą.. usypiam powoli... nad głową faluje: dlaczego?
Oczywiście nie, dlaczego nie dzwonisz, tylko wiem, DLACZEGO nie dzwonisz i myślę sobie.. O basta. Eureka.. Zrywam się z łóżka podnoszę i sprawdzam..
Nie. Sygnał jest...

Prawie zrozpaczona. Zasięgam porady tabletki. Łykam środki nasenne i zasypiam.

Rano kac moralny- ćpunka, problem znika pod wpływem narkotyku..
Głupia, i Tak zadzwonisz. Czy teraz czy za pół godziny.

[nie nauczył jej nikt]

Nie nauczył jej nikt,
jak się na świecie tkwi..
jak się łapie powietrzem, jak się pisze wiersze...

Nie pokazał jej nikt,
jak się puka do drzwi..
jak się prosi i błaga,
jak się robi bałagan..

Nie ukazał jej nikt,
jak bezczelną ma być..
jak ma uderzać w stół
jak wycierać kurz...

Nie oświecił jej nikt
jak się uczucia tli
ile ognia ma być
ile bólu ma pić..

Nie oświadczył jej nikt,
że by żyć trzeba... być(?)..,
trzeba chodzić i leżeć..
myśleć :"wierzę? nie wierzę!"

Nie daliście jej nic-
jak ma żyć jak ma latać..
jak ma sięgać... upadać...
Poszła sama tam gdzie
nie ma nas, nie ma jej,
stoi cicho i łka
pyta: "Co to?"
:to łza

[cisza]

Cisza…
Taka samotna
Przychodzi
Koi nasze cierpienie
Zmusza do refleksji

Taka miła melodia
W której
Doszukasz się
Wszystkiego
Czego tylko
Zapragniesz

To ty decydujesz jaka ona jest

W ciszy słyszysz
Bicie ludzkich serc
Widzisz
To co jest niewidoczne w dźwiękach

Ty decydujesz ile ona trwa

Cisza…
Taka głośna
ludzkim cierpieniem
przesycona

a słowa w niej
tak cynicznie się
pocą…
cisza…
moja ukochana

[*** (człowiek...)]

Człowiek
Istota żywa
Niby najlepsza
Niby prawdziwa

Złość
Emanuje
Z nas z ciebie
eksploduje

Uczucie
Bliskie takie
Perfekcyjnie ukryte
Każdy o tym wie

Serce
Przekrój poprzeczny
Gdzie ono jest
Zabieg ostateczny

Człowiek
Najmniej doskonały
A w niebie
Wstyd za nas

Może przeliczył się
Pan
Dając nam role?