Tomasz Bierca

Widziałem ciernia kwiatek, który mówił głosem wojny. I widziałem wojennych kul statek, który tonął bezbronny. Słyszałem ludzi płaczące sumienia, które w sen wiecznej tęsknoty zapadały. I słyszałem serca mego pragnienia, które wolnymi być chciały. Czułem, że czas mój nadchodzi, że serce pragnie do nieba. I czułem świat w czasie powodzi, I że nagrodę na dwoje podzielić trzeba.