acid

Chciałem Ci ofiarować wiele, byłem zdolny do poświęceń, ale Ty swoim zachowaniem sprawiłaś mi ból i przekreśliłaś to wszystko. Nie chciałaś mi zaufać, nie byłaś gotowa na wyrzeczenia, skreśliłaś to wszystko co mogło dać nam obojgu szczęście, przyjemność i satysfakcję.

Nie wiem co chciałeś wyrazić poprzez ten wiersz, ale do mnie on jakoś nie przemówił. Jest to wiersz, który wchodzi w sferę filozofii, a ten rodzaj twórczości mi nie pasuje. Przykro mi. Na razie. Pozdro!!!

Dla Żanety To była chwila -powiedziałaś: nie, nie kocham i nie mogę z Tobą być, i nic tego już nie zmieni. Lecz ja wciąż nadzieję mam, że się kiedyś to odmieni. Powiesz wtedy: wybacz mi, ja kocham Cię, kocham Cię i chcę z Tobą być.

Twoje serce mocno bije, twoje ręce drżą, czujesz potworne zimno, słyszysz kroki w korytarzu. Czyżby to był już twój koniec, czy to tylko wyobraźnia? Nie dowiesz się nigdy...

Czasami myślę: Dlaczego tak jest, że jedni się cieszą, a innym jest źle? Czy to przypadek, czy przeznaczenie, a może ich stan to złudne wrażenie? A my zwykli ludzie nie przejmujmy się wogóle, nie patrzmy za siebie i nie zmieniajmy się wcale!