Anna Wierszałowska

Bawimy się w zaszczanej piaskownicy przewracając psie odchody grabkami kopiąc grabiąc łopatą budujemy domek z piachu Wszystko byłoby noramalnie zero waśni wspólne babki nawet zamek z flagą z majtek Piachem sypie nam po oczach wołam: mamo nieopodal jakiś człowiek z zawziętością kopie doła

"przypomnij mi nasze wczoraj"- prosta konstrukcja, a tak świetnie brzmi.. Że też sama na to nie wpadłam. Jestem tu od wczoraj, jednak czytając wiersze innych poetów, zaden nie zrobił na mnie większego wrażenia.. A ten jest jak "mokra sukienka".. pasuje do niepoukladanych myśli

dla mnie, jako kobiecieniedość subtelne jest Twoje "lubię"...zostawiam wolne miejsce "prawdziwym" facetom

...jakie to bliskie osuwac sie cieniem- dosyć pospolite nie rozumiem o co chodzi z tą starą dykcją, do tej pory uwazałam że poezja jest uniwerasna, a tu patrzę, że panują określone trendy.. jak w modzie plastic barbiee najważniejsze są uczucia przesłanie.. i to Ci się udało

Czy to dokońca to?

dzięki za rady, jednak to jest tak błahe pisanie dla zabawy, że i tak nic nie będę zmieniać.. poprostu już tego nie ma... wyżylam się na kartce i to już koniec. Zycie jest zbyt krótkie by zmieniać "strofy wierszy"

Nie wiem jak rozpoznać cię w zbitej masie ryczących dwunogów Przechodzimy obok siebie otuleni płaszczem z mgły i przelotnych uczuć nie widzisz mnie I choć tak blisko czasami jakże daleko sa nasze umysły Inne kontynenty przemierzajac w poszukiwaniu jej i jego z pozoru udanie Wiesz, myślę o tobie czasami siedząc przy gorącej kawie rozbijajac jajko nad patelnią Wtedy, kiedy umieram z braku adrenaliny i szukam ciebie podświadomie choć tylko wychodząc ze sklepu wynosząc śmieci w pospiechu bo wiem, że istniejesz A dnia pewnego spotkamy się na zakręcie świata- zwyczajnie bez filozofii żadnej napełnimy siebie samych chemiczną miłością wspólnie zadamy pytanie -dleczego ja z tobą, ty ze mną bez żadnych zbędnych ceremonii