Tomasz_Petrus

czuwam po życiu w nocnej ciszy czuwam jak latarnik oświetlam wspomnienia czuwam lecz naiwnie morze przecież nie odpłynie

czuwam po życiu w nocnej ciszy czuwam jak latarnik oświetlam wspomnienia czuwam lecz naiwnie morze przecież nie odpłynie

rozsypały się wszystkie akordy w naszej muzyce ktoś pozamykał nasze świątynie wzruszeń rozpadła się ta przestrzeń pokoju z książkami i stary zegar zdziwiony też się zatrzymał ktoś ukradł mu nasz czas...

barwy ciszy smakuję cisza jak wolność - spełnienie cisza gdy strach jak wyrok cisza samotności gdy zamykasz drzwi cisza jak krzyk gdy słowa zawodzą cisza gotyckich przestrzeni na rozkosz boga cisza czasu wczoraj i jutro sen w ciszy - tylko my dwoje i cisza śmierci gdy niebo czeka (w ciszy)

i znów - mały cmentarz cysterek w żarnowcu leżą tak jak żyły przy domu pana szczęśliwe - z oblubieńcem na uczcie niebieskiej a my wciąż tutaj na służbie ziemskiego czasu i spraw nieważnych co odpowiemy gdy zapuka wieczność...