Incognito

Skarłowaciali. Szeptem duszy- chwila spokoju, Rozerwane dźwięki odbijają się, Wracają, wbijają się igły- znów zawiodłem. Otworzyć oczy, prosto powiedzieć, Lecz godziny, dni, mijają. Ślepy. Zegar na ścianie zamilkł. Teraz widzę zawieszony, Kiedy skrzydła rozpostarłem, Wzlatując ponad sen o rzeczywistości. Widzę odbicia ludzkich twarzy, Jak maski produkowanych błaznów, a w oczach,- bezsilność. Zabijają to, co piękne, Na kamiennej tablicy, w ziemie wkopanej, Na świecie deszczu, bo niebiosa płaczą, Jedno zdanie… Zmarło marzeń dziecię.