Miłość i śmierć dwie krople potęgi
Tak różne a jakże podobne
Miłość spokojna zbiera wciąż cięgi
Za śmierci wybryki drobne.
Śmierć się wydaje wyrokiem okrutnym
Zadane na duszę i ciało
A miłość uczuciem przepięknym zbyt krótkim
I ludziom jest ciągle jej mało
A przecież bez śmierci nie będzie miłości
I radość bez smutku też zginie
Bo każde uczucie wyznacza wielkości
Tak by pamiętać wszystko co minie.