kaska nadal

choćbym miała zginąć, przetrwam, choćbym miała przeżyć, zniknę... pamiętam, kiedy krzyczałeś że tylko ja, tylko my nie musiałeś chciałeś wiem że wiesz że się zagubiłam wyciągnij więc dłoń nie chcesz, nie musisz ale tylko ty mi pomożesz dzięki tobie przetrwam przez ciebie zginę lecz pamiętaj wspomnienia zotają na zawsze na wieki ....... boję się powiedzieć na głos, boję się napisać, bo kiedy się zjawisz, ja odejdę... jeśli kochasz-powiedz, jeśli nienawidzisz -zamilcz na zawsze...

Dziękuję i wzajemnie.

taka jak Ty chce być szczęśliwa mówić jak Ty chce być spełniona myśleć jak Ty chce być prawdziwa chce umrzeć jak Ty

Kasiu, tych okien nie ma Jak chcesz przejść? Tu nie ma drzwi Nie ma Nie ma Nie ma Bądź sobą Bądź szczęśliwa Poczuj magię świąt Nie mam w sobie nic Nie ma Nie ma Nie ma Gdzie jesteś duszo moja Czemu się błąkasz Potrzebuje cię Ciebie nie ma Nie ma Nie ma Tu nie ma windy Wycofaj się, póki możesz Zaraz znikniesz, Kasiu

poezja to koszmar proza to idylla ani ona śmieszna ani fanatyczna w wielu rzędach bruździ wchodzi z buciorami depcze nasze dzieła małe i zepsute każdy w dłóni pióro trzyma lecz instrukcji obsługi nie chce nie umie przeczytać pisanie jest modne? nie za wszelką cenę! co nas nie zabije to nas wzmocni? i tak umrzemy... więc po co żyjemy...? po co piszemy... a pióro jak długopis tak prosty w użyciu nabazgrasz kilka plam i myślisz żeś poeta?! zawsze mam poplamione ręce... nie zawsze chcą się domyć...

nie wiem nie chce dlaczego życie tak boli? dlaczego bolą mnie dłonie kiedy piszę kedy czytam kiedy płacze nucę tylko piosenkę bez słów bez melodii bez sensu jest to co robie kim właściwie jestem? nikim niczym a jednak jestem i to boli najbardziej

hm, twój wiersz jest dość ekscentryczny i oryginalny.:) szczur i Czerwony Kapturek... pozdrawiam

'powoli łączę się z Bogiem"... piękne słowa, pozdrawiam

miło czytać takie komentarze, dzięki

widziałam to zdjęcie widziałam cię w tle stałaś tuż za mną stałaś we mgle lecz ma twarz zakryta przez dłonie twe zabrałaś mi życie oddaj mi je

odpowiedź brzmi :tak

cześć.piękny wiersz. romantyczne ukazanie brutalnej , nieco mechanicznej miłości. wydaje mi się ze posiada rówież głębszą myśl.gratuluje i pozdrawiam

czesc.bardzo się cieszę, że podobają ci sie moje wiersze. to dla mnie wiele znaczy.twój utwór jest również dobry.jest prawidziwy,szczery i dość brutalny, pozdrawiam

spotkałam ją w parku widziałam jej twarz wyblakła od wiatru nabrzmiała od łez umierała cicho w samotności po spódnicy kapała krew powoli

witam. doskonały, piękny, pełen metafor, dający dużo do myślenia utwór.świetny wiersz.czekam z niecierpliwością na kolejny. pozdrawiam

ale szpaki nie są chętne, chociaż duże i natrętne bo Natasza, niby cudna jest zbyt chuda i obłudna.

na balkonie stoi z kluczem w dłoni piorun

czesc. chce napisać ci coś sensownego w komentarzu, ale napisze to prosto i zwyczajnie. twój wiersz spodobał mi się, i gratuluje talentu,rozwijaj go. pozdrawiam

... wchodzi powoli schodami spokojnie spogląda przez okno cicho wysuwa brudną dłoń pomóż....... ten ostatni raz niczego więcej nie pragnie o nic nie poprosi ten ostatni raz bezszelestny huk cierpienia który woła 'schody tu nie ma windy nie możesz zejdź i pójdź skąd przyszłaś!!!' odchodzi ...