bababu

przestrzeń prawie tak namacalnie pusta, tak jak namacalnie bywasz, zostawiasz odcisk biodra w załamaniu korytarza. zapach, przez chwilę zapach twój objął mnie ciasnym strumieniem poprawię materac, poprawię firankę. nie należy nadwerężać cierpliowości przestrzeni. na klamce odcisk palca prawie zatarty przez palce inne przez palce jeszcze rozpoznawalny przeczucie świtu jak nieśmiałe, złowrogie łaskotanie spójrz na łóżko w jasnym słońcu wygrzewa się puste miejsce po twoich żebrach.