AgnieszkaZajdowicz

Skowytem psa Co głuchą nocą Szaty bezdennej ciszy rozdziera Nasyca się echem do pełna I tuż przed świtem zamiera Łopotem skrzydeł anioła Gdy w huk armaty się zmienia Falą poganiając falę Póki nie dotknie kamienia Obrączką ciśniętą w kąt od niechcenia -wyrzut sumienia

Szukałam Cię w katedrze Wśród gotyckich świętych Jak małe dziecko z lupą Zaglądałam w kąty Szukałam w Piśmie Świętym Gdzie natchnione strofy Rozdzielałam palcami Ciągle tracąc wątek Szukałam na rękach Madonn Których złote lica Rozświetlały ciemności W ciasnej bocznej nawie Szukałam w niemym krzyżu Szukałam w cmentarzach Szukałam Cię wszędzie ...odnalazłam w trawie

Jadę żółtym autobusem Na szybach osiadają Wilgotne dusze podróżnych Wszyscy spokojni nie boją się katastrofy Która czai się za zakrętem Jakaś pani próbuje nakarmić dziecko Już dawno umarłe z żalu Za oknem płynie droga Za oknem tysiące drzew ....i każde martwe ....zakrwawione jesienne liście Wszyscy spokojni Tylko we mnie.. ... jakby coś łkało Puls zgodny z rytmem silnika Jedziemy coraz szybciej i szybciej Drogą na której... ...nie ma przystanków.