Mała Mo

kiedy byłem sam to byłem sobą przy tobie musiałem być mężczyzną czasem ocierałem łzy na twojej twarzy o banał wypisany na czole był wtedy wilgotny i dłużył się w skończoność naprawiałem cieknące nogi wlewałaś krew do wszystkiego co jadłem zrywałaś się ze skóry otrzepywałaś z ramion gryzłaś jakgdybym miał na imię Adam może miałem nie myślałem głową walczyłem o ogień dla zachowania gatunku instynktownie znajdowałem odpowiedzi mogłaś zadawać nie tylko pytania wiedziałaś co znaczy spalony spojrzenie gwałciło nas oboje nie jestem zachłanna tylko przesycona głodem kiedy byłem sam to byłem sobą kobiety to czarne dziury dlatego żyją dłużej

Po pierwsze primo: przesyt owocowy jest, bo to taka wizja Raju Potrąconego, i musi być przepych niesamowity; śliwki są dwie - peel i adresat (Adam i Ewa?) - wątek biblijny proszę państwa, zbieRAJmy się, i księga wyjścia; acz interpretacji nie narzucam oszwiście ;) acha, i motyw drylowania śliną bezczelnie ukradłam Happysad, mam nadzieję, że to jest w ostateczności co najwyżej półplagiat ;) kto chce sprawdzić, to utwór zatytuowany jest "Łydka" dobry kawałek muzyki ;) co do obserwacji, to teraz się zastanawiam, czy dobrze było wrzucać ten wiersz jako pierwszy, bo jeden z lepszych moich, i można się rozczarować ;) w każdym razie dziękuję za wszystkie komentarze ;)

to będzie księga wyjścia. zgubiłam cię w drzewach wiśniowych a mogłeś śliną mnie drylować więc na czereśnie jest za późno truskawki kilka wierszy temu nasza rozmowa na poziomce o bezchmurnej jagodzie to wszystko. więcej nam się nie chce tak jakbyś zaczął mnie rysować i nie miał siły skończyć ja dałam granat winne grona - jabłko ma niedowład adama – i drzewa spadły do korzeni po owocnym zerwaniu na pustych gałęziach – tylko my dwie śliwki pod oczami boga