Motylek

- co robisz? słucham jak rośnie drzewo chodź przytul policzek do chropowatej kory - słyszę tylko bicie twojego serca bo sama jestem drzewem moje palce jak gałęzie wplątują ci się we włosy młodym pędem oplatam szyję - zimno mi jesteś deszczem srebrnymi kroplami otulasz moją skórę sprawiasz że rosnę - już czuję to sok przepływa przez twoje serce wypełnia żyły dodaje nadziei - dziękuję chodźmy już posłuchajmy jak żyje ziemia

jestem początkiem który usta pieści krwią miękką w dotyku jak skrzydło ptaka jestem powietrzem - cień stał się drzewem wyrosło z mojego nagiego ciała

Cieplutkie... Takie zakochane, dobre... Miłość jest dobra... A Twoje wiersze są Tobą...

Czarny Anioł śmierci zaplątał się w swoje skrzydła unosząc ognisty wzrok powiedział jeszcze się spotkamy Czarny Anioł śmierci miał twoją twarz otworzył usta i zobaczyłam pustkę sprobował się uśmiechnąć - kruki nie mają uśmiechu uciekłam przed twoim palącym spojrzeniem

znów poraziło mnie zakończenie... takie spokojne, łagodne, a jednak... pełne smutku.. lubię smutek...

ładne... takie... spokojne bardzo... podoba mi się...

powietrze srebrnymi kroplami spływa na moją dłoń zwiastun mroku nietoperz cicho prawie niezauważalnie przemknął nad ostatnią sosną mgła wyszeptała mi że przyjdziesz skłamała