Weronika Kwiatkowska

Na rozwydrzone myśli kropla deszczu padła. wahała sie ,wahała, lecz w końcu usiadła. Rozbudziła zmysły moje upojnym zapachem i dotykiem swoim, prosto w serce wpadła. Ten deszcz... błogosławieństwem , spłynął po mnie i pieścił czule... kochanek niewierny. Zmusił do tańca... a ja w nim zawarta szeptałam... zmień mnie,zmień w coś takiego ulotnego. Wśród tych kamieni zabij mnie od razu, byleś nie puszczał ... z uścisku tego. I rośnij we mnie śmiało zapuszczaj w dusze korzenie, kropla za kroplą... i oby nie było to snem...