Innocenty

Nie zostawiaj mnie Z myślami Paraliżującymi jak Zatruta strzała Z pustką ekspansywną Jak rosja carów Z apatią co sterczy Pod oknem Zawsze o tej samej porze Z niepokojem troską o Przyszłość strachem O przeszłość i zaprzeszłość Z afektem co rani Z namiętnością co chciałaby Leczyć O zostań Mądrości Przyjdź i nasyć mnie Wszak cierpię głód samotności O zostań Porozmawiajmy jak mężczyźni Postawię trzy namioty Dla Ciebie Mojżesza Eliasza

Stąpam po niej ostrożnie Jak pies przy nodze Swego pana Kocham najbardziej Chodzić boso Po rozżarzonych węglach Mapy podróży Nie posiadam Tylko koński bat Którym smagam się Mocno od czasu do czasu Gaszę pożary których Nigdy nie ma Z nadmorskich bursztynów Robię kostkę brukową Wycieram nie raz Łokciem Dostaję plik Gorzkich słów Od kochanych przyjaciół Bukiet polnych kwiatów Ustawiam sobie Od święta pod oknem Widzę drogowskaz I ją głupią ścieżkę Jak dobrze że mam swoją