Dorota Sowa

"obecny" w krainę zapomnienia uciekam dotykając twych ust w lesie nieopamiętania gubię się przez twą obecność i tulę się w niepamięci skrzydła odkładając każde słowo żalu echem odbijają się w mej głowie namiętne twe słowa i wracają w chwilach zatracenia każdy dotyk niczym tatuaż tkwi na mym ciele przypominając o tobie spojrzenie twe przez mgłę wspomnień dociera do mego spojrzenia i powiewem miłości wznieca pożar tęsknoty jesteś jednak nieobecnością swą obecny we mnie