Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Renata

Użytkownicy
  • Postów

    18
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Odpowiedzi opublikowane przez Renata

  1. serce bije,
    wali we mnie,
    chce wyskoczyć,
    dotyk rozpala,
    otula,przytula,
    całe ciało opętane
    przez delikatność,
    zdobywasz,wydobywasz
    rozkosz,
    która w miłości ważna,
    ona sprawia
    pogubienie myśli,
    wydobycie gorąca
    zdobycie serca.

  2. CYTAT (Kai Fist @ Jul 16 2003, 09:06 PM)
    CYTAT (Renata @ Jul 16 2003, 07:56 PM)
    przecież pisze wiersz dla siebie a nie dla was

    a to jest chyba forum...
    ja też napisałem kilka wierszy, cześć spotkała się z dobrym przyjęciem, ale i tak większość została skrytykowana mocno.
    ja pisze dla siebie, jak ty, ale chcę poznawać opinie innych, nawet jeśli w 99% będą złe, a zdanie, które Ty napisałaś jest dla mnie całkowicie bezsensowne, to jest forum na którym każdy może publikować, a jaki jest tego cel?, właśnie! każdy może napisać swój własny komentarz, szczególnie, że jest to forum dla zaawansowanych...

    klepiesz bez sensu
  3. CYTAT (Kai Fist @ Jul 16 2003, 12:35 PM)
    dlaczego?
    ponieważ, przed przeczytaniem, w trakcie, i po czułem się tak samo, Twoje słowa na mnie nie oddziałały, nie poczułem klimatu i uczuć...i tyle.

    Pozdrawiam.

    przecież pisze wiersz dla siebie a nie dla was
  4. bolał go bardzo ząb
    i był z niego głąb
    bo pobiegł do dentysty

    zapomniał o bólach
    i siadł o kulach
    do kart z królami

    nie ma wody ale sól
    przesunęła się o kilka pól
    a ząb boli dalej

    w język się ugryzł
    uaktywnił szósty zmysł
    nie ma nic czyli cisza

    o zdrowiu brak mowy
    by nie stracić głowy
    do myślenia przeznaczonej

  5. małe światło w oczach twoich
    już niedługo zacznie gasnąć
    smutnej prawdy nie zatrzymasz
    ta legenda się spełniła

    lecz w każdym notatniku
    wspomnień marzeń i nadziei
    iskierka dogorywa
    w próżni swych rozbitków

    nikt nie będzie nigdy płakać
    i rozgłaszać uroczyście
    że radość jest wyzwaniem
    by zaorać ludzki smutek

    czy jest warto zapominać
    o prawdzie tej legendy
    to niczego już nie zmieni
    świat się staje ciągle inny

    to są źródła ludzkich złości
    to krzywdy niewyczerpane
    czasem można je wybierać
    częściej je odczuwać bardzo

    zmielone ziarna radości
    pełne garście krzywd i smutków
    oto szala się przechyla
    w rytm schopenhauera

    barwy świata zaczernieją
    tego w oczach twoich
    gdy zła wróżba się wydarzy
    w dzień koleiny nieistnienia

  6. twoje imię tylko błyszczy
    reszta liter – zwykła biała
    biała ich melodia
    smutna pusta

    z rozbiegu czasu
    życie startowało
    czas to życie zmienia
    psuje

    dźwięk już bezimienny
    na pustyni – nie wołam
    blednie jakby sen
    w oparach obojętności

    pod strzechą rozumienia
    rzucę piórem
    imię skreślę
    bo już nic nie znaczysz


×
×
  • Dodaj nową pozycję...