A. Lewandowska

dobry temat...ale proponowala bym rozwinąć mysl. mogło by byc ciekawie...bo zaczyna sie tajemniczo, az chce sie przeczytac wiecej..a tu? koniec! pozdrawiam

ja tu nie umiem mowić, czekać na uśmiech i jak inni być tylko pragne schować się i promieniom księzyca wykrzyczeć się umyślnie pogrązam się w swoim śnie, coraz głebiej... zaraz utopie się a Ty nie ratuj mnie dopuść do bram wiecznego świata i pozwol zrozumieć banalną i wszechobecną teorje samotności

Szukam inspiracji, aż się zarumieniam... Desperacko wśród gwiaz, szukam zrozumienia... Bo już czas w zielonych oczach przeznaczenia, znależć cel i miłość. Wśród zamieci znaleźć duszę swą i jej cząstke sprzedać, by odkryć prawdę. Szukam siebie i nie mogę znaleźć. W kłąmstwach innych pogubiłam sie. /to jest warsztatowy wierszyk, z chceia poczytam komentarze ktore mnie zainspirują/

Tej nocy niespokojnie spałam. Budziły mnie szepty dawnej miłości, ciche szmery na dni serca nie dawały spokoju moim snom. Pod powiekami resztki snu się tliły, lecz obrazy miodowolistnych koron drzew już nie chciały wrócić Znowu udeżyłeś mi do głowy mocniej niż wczorajsze wino. Znowu myśli o Tobie wygrały z barierą zapomnienia. Znowu z Tęsknotą patrzymy sobie w głęboko w oczy, a nasze oddechy są przepełnione strachem przed samotnością... Po chwili zrobiło się biało, jasno. I cicho... Święty Paweł przywitał mnie przy swej bramie, a Ty stoisz obok Niego. Teraz Wreszcie jesteśmy razem...

bardzo starannie dobrane sformolowania...lubie wiersze zpytaniami na koncu, one kaza nam sie zastanowic nad utworem...Glebiej...mi sie podoba ;) pozdrawiam

no to Cie poniosła namietnosc...niezle uchwycona s

dzikuje bardzo za opinię...musze przyznac ze podniosła mnie na duchu ;) hehe ;] zapraszam do ponownego kompentowania moich ''dzieł''

druga strofa...porwała mnie! cudownie to zinterpretowałas. Aktualnie tesknota ogarnia me serce, przez dluzdszy czas...Ale dopiero zrozumialam dlaczego sie gdzies tam wpatruje....w nią! jestem zachwycona...co sie zadko zdaza ;))))))

zeczywiscie slodkosc liryczna...niezła ;) podoba mi sie jednak bardzoej przerobka Tomasza... pozdrawiam

chce zniknac ze swiata nieszczerego tandetnego gdzie czasem tylko pies szczeze zaszczeka gdzie czlowiek nie patrzy na czlowieka tylko z pogarda rozglada sie wokoł nie moze uciec od swego serca mroku... lecz w głębi chce miec cie u swego boku chce uciec jak najdalej stad ale cos mnie tu trzyma... to chyba więź matczyna wiec bede zmuszona ja zerwac bo nie moge wciaz słuchac jak usta zaprzeczają sercu... i wyszepcze to na miejscu a me słowa rozjasnia ten mrok krok po krok.. (prosze o skomentowanie tego wiersza, mile widziane rady co powinnam zrobic lepiej...z gory dziekuje:) )

nic i nikt nie moze mi zepsuc wakacji...nie dam sie ;):P ...a miłosc na odleglosc...ojj...wlasnie to przezywam....ale damy rede ;)

ogolnie wpozadku ...czas zawsze byl dobrym tematem na wiersz, tylko trudno to ując w słowa...Tobie sie udało. Chociaz nie pasuje mi ta strofa o zegarmistrzu...Zastanow sie jeszcze :) pozdrawia,m

podoba mi sie...profesjonalnie ''ukladassz'' metafory, ktore daja do myslenia... pozdrawiam i gratuluje spojrzenia...

przejmujący wiersz...dociera do mnie, daje inne spojrzenie na bierzaca chwile...jestem na tak ;]

powiem, ze mi sie podoba :) luubię! i pozdrawiam ;)

jesteś więc jestem ja biegniesz i biegne ja pragniesz miłości więc kocham Cię troche wolności? zostawiam Cie... Gdy pobiegniesz za daleko - odrazu Cię dogionie a gdy czekasz na telefon - dzwonię... Obok Ciebie, z Tobą będę! I nie dam Ci wywrócić się na żadnym zakręcie..

Nie chcę placić za ból, który mi zadałes... Nie chce wiecej upadac, a poźniej udawac, że łatwo jest mi wstawac.... Juz nigdy nie chce uciekac, a później z wracaniem zwlekac! Nie chcę! Byc tu nie chcę!! Pytasz :'' wiec czemu jestes?'' Bo bez ciebie oddychac nie moge, bo jestes mym powietrzem. Gdy cie nie ma nie moge nawet pisac wierszem I kocham cie jeszcze, dlatego jestem.