Anna Witkowska

„Czerwone kwiaty” Czerwone kwiaty kwitną W przydrożnych rowach, Ich piękno Zostało pogwałcone, Zapach zabija, Niewinność Utracona, stała się symbolem wieku upadku

\"Armagedon\" Ciemne zgliszcza i ruiny świata pozostały po wybuchu kłótni międzyludzkiej. Ta groźna wojna opanowała całą Ziemię. Tysiące rannych, od słów nienawiści rzucanych w twarz, miliony poległo, po boju na słowa pod Krzykiem, zatruto potoki słów, jadem z ust nieprzyjaciela, wszędzie osiadała stęchlizna przekleństw, czuć ją było w każdym kącie domu. Do walki powołano dzieci i starców. Wydawane z rezerwy karabiny z nabojami nieczułości trafiały celnie w samo serce. Na nic się zdały błagania o litość, okrutni mordercy zabijali wrażliwość. Wyścig szczurów trwał. W ostatecznej rozgrywce tylko zwierzęta przetrwały, bo tylko one mówić nie umiały.