beata lancow

Bo tesknie.. Bo pragne... Wiec uchyl mi kielich rozkoszy, Bym Cie pila.. Bym mogla poczuc cieplo plynace w Tobie, Bym mogla zapragnac na nowo. Trac ma strune pragnien, Niech zabrzmia tony wszystkich bram... Pozwol bym czula Cie w sobie , By swiat nie istnial... Nie posiadac wladzy nad cialem, To moc byc z Toba... Czuc drzace cialo, To czuc Ciebie w nim... Zmeczenie staje sie radoscia, A radosc Twoim zaproszeniem... Porannym pocalunkiem, Wzbudzasz swiat oddechow... Moc zatrzymac te chwile , To moc zatrzymac Ciebie... Ale na swiecie jest czas i przestrzen, Wiec nie powstrzymam Ciebie..

Tyle drog rozpoczelam, Tyle drog wybralam. A teraz sie slaniam, Bo jestem zmeczona. Dusza sie jeszcze zrywa Choc cialo juz nie... Umysl lapie nadzieje po drodze, a serce takie kruche... Spotykam Ciebie... Zarys Twojej sylwetki, Glos tak bardzo odlegly... Podajesz mi dlon... Jeszce nie ufna ,ale oddaje uscisk. Twoje slowa i cieplo plynace z Ciebie Dodaja mi skrzydel. Czuje jagby ktos okryl mnie plachta nadzeji I slysze swoj szept: Dziekuje Ci Boze za Niego.

Nie nalezysz do mnie, Ani ja nie naleze do Ciebie. Mysli i pragnienia polaczyly nas... Choc jestes jak oblok ,ktory sie rozchodzi. Choc twoj dotyk jest jak fala..odplywa. Narysuje Ci serce na piasku, ...nie widzisz go. Narysuje Ci serce na szybie, ...nie dotkniesz go. Powiem ze Cie kocham, ...Ty nie uslyszysz.