Chrzaszcz

we snie cię goniłem bosymi stopami po zwiędłych liściach jesiennego dywanu zdyszany… padłem niemocą... i na zielonym łonie trawy odgniotłem kształt rozpaczy.. zdrętwiałymi palcami wyrywałem dźbła wyschniętych nadzieji o poranku zmartchwystałego dnia płakalem łzami palących pragnień i twarz tuliłem do ziemi rozmokłej i kroków twych bosych stóp nasłuchiwałem

proszę zostań mym aniołem, mym idolem, mą miłością a ja będę twym marzeniem, twoim cieniem, twym spełnieniem poszybujmy ponad troska, ponad polnych rżysk nagością rozkochajmy sny zaspałe, nowe życie zbudź swym tchnieniem podaruję tobie promyk, promyk oczu rozkochanych i na rekach cię poniosę w chabrowane pszenic łany łez radości nie poskąpię zeschlym trawom łąk jesiennych lotnym ptakom dom zbuduje w lutomierskim sadzie sennym proszę wez mnie razem z sobą w wakacyjną noc lutowa wprowadź myśli me pchlochliwe w twą kraine snów baśniową weź w swe ręce namaszczone serce moje przebudzone sklećmy razem w ciszy nocnej nasze słowa pogubione [sub]Tekst był edytowany przez Chrzaszcz dnia 11-01-2004 01:13.[/sub]