bogumiłjoachim

Ślimaki Cię pożrą zniwelują Ślimaki Was pożrą zniwelują proszę Pana zostanie z Was Towarzyszu tylko ślimaczy popiół obślizgły uciekający z dłoni Pańskie usta – nową muszlą tym czym dworzec dla bezdomnych Najczcigodniejsi możni Nadchodzi czas na ostatni zaszczytny ukłon przed dostąpieniem obrzydłości Nie martw się Ślimaki przetrwają uknują sieci w Pańskiej wątrobie skuszą się na słodkie soki by kolejne ślimacze pokolenia niosły w Wszechświat pamięć o Panu Niechaj Pan śni spokojnie Ślimaki przetrwają opowiedzą o Pańskich dokonaniach gdy w roku wykraczającym poza mierne pomiary ludzkie przybędą tutaj ślimaki kosmiczne opowiedzą i w żałości tego naszego kamyka kawałka lodu i lawy ślimaki będą się toczyć dalej