KOBIETA

Moralny imperatyw bycia świadomym i odpowiedzialnym. Być może to opowieść o braku asertywności, być może o lęku i ludzkich słabościach oraz całym spektrum zła..i mechanizmach wpływu. Nie ma wytłumaczenia. Odpowiedzialność za siebie i swoje czyny.

@violetta Być może:) ale zdrowy i soczyście…pomarańczowy;) pozdrawiam .

@Migrena Twój wiersz to wibrująca opowieść …niczym wiertło, bez znieczulenia przenika warstwy zębiny oraz miazgi aż do samego rdzenia… nerwu :) To opowieść o poczuciu niespełnienia i niesprawiedliwości, o mechanizmach obronnych i adaptacyjnych człowieka: uciec lub przetrwać, znieczulić się i nie czuć…nie ma już miejsca na empatię.!? Wreszcie to zasadnicze pytanie …o sens i jego cenę. Bardzo dobry tekst.! Mnie empatycznie porusza:) Pozdrawiam z uśmiechem:)

Dzień dobry:) dziękuję Migreno za refleksję i przywitanie:) uśmiecham się:)

Nuta goryczki na języku, ziemiste pierwsze wrażenie, matowa, słona powierzchowność, czarnej lukrecji. Wgryzam się w istotę smaku, jesteś taki soczysty.!? chłonąc wilgotny, korzenny miąższ, rubinową pełnią pestki granatu. Kruchość dotyka kolcami goździków, zewnętrznej powłoki włókien, pragnieniem głębi anyżu, ukrytej, pod skórką pomarańczy.