amoore

kropla potu spływa po plecach jak po gardle wódka pita nad rzeką ze złymi ludźmi kim byli? bez znaczenia, ich już nie ma pamięta słowa jak przez mgłę mówili o dojrzałości mierzonej w litrach dym z papierosa maskował dziecinność była niewystarczająca, a nie mieli wymagań tęskni do miłości, której nie doświadczyła gorycz pustki blokuje krtań tętnice nie tłoczą już nienawiści zwłoki świata dawno pogrzebane zbiegła z własnego pogrzebu

jestem tylko cieniem, przecinkiem, pytajnikiem oczekuję wytrwale, z zapartym tchem słońca, wiatru, porannych mgieł, istnienia nienawidzę, gdy patrzysz na mnie w ten sposób gdy upijam się winem typu rosé i pytam, czy mnie kochasz mówisz, że jestem delikatna, nieuchwytna, krucha że w oczach tli mi się ogień, iskra, żar i nie dogonisz strumienia moich myśli boisz się o mnie, gdy tańczę w deszczu otula mnie wilgotny płaszcz chyba zapomniałeś, że nie jestem człowiekiem