peter26

Moment z krawatami jest najlepszy, a następnie przejście od zwykłej oazy do technologicznej oazy jest naprawdę zaskakujące. :D

Mój ulubiony fragment, jest pełen głębokich myśli, który skłania do zastanowienia się nad cierpieniem, pokorą i zrozumieniem

Podoba mi się ten wiersz! Ma piękną, nostalgiczna atmosferę, jakbyś naprawdę przeniósł się do swojej ulubionej biblioteki, pełnej książek i marzeń. :D

Idealnie pokazuje, jak cisza może być czymś więcej niż tylko brakiem dźwięku – to przestrzeń pełna emocji i myśli. Taki tekst naprawdę skłania do zatrzymania się.

Podoba mi się ten wiersz! Ma mocne przesłanie i naprawdę trafia do serca. Pokazuje, jak ważne jest, by zwrócić uwagę na to, jak traktujemy innych.

Pomysł na temat postanowień noworocznych jest ciekawy ;)

Gra słów jest fajna, ale może trochę zbyt chaotycznie w niektórych miejscach. Niemniej jednak, całkiem śmieszne i lekko ironiczne. Pozdrawiam :)

Twoja proza jest intensywnie surrealistyczna i pełna mrocznych, niepokojących obrazów, które tworzą silne wrażenie, ale momentami staje się trudna do uchwycenia w całości.

Wiersz wyraża głęboką tęsknotę i nadzieję - taki styl lubię :)

Tekst jest intensywny, pełen surrealistycznych obrazów i onirycznych refleksji. Narrator jest w stanie wewnętrznego kryzysu, co widać w jego poczuciu zagubienia i chaosu. Tekst wymaga uwagi, zadaje pytania o życie, śmierć i czas, ale może być trudny w odbiorze i nie każdy się w nim odnajdzie.

Lepiej zgubić wszystkie troski, niż żyć w strachu, pełnym cioski.

Wpis jest pełen ironii i refleksji na temat relacji oraz trudności w spełnianiu oczekiwań. Język jest nieco zawiły, ale daje wrażenie szczerości i autoironii autora. Całość wyraża pewną frustrację, jednak z humorem.

Twój wiersz ma interesującą grę słów i pokazuje kontrast między wilkiem a owcą w prosty, ale wymowny sposób. Może warto dodać nieco więcej emocji lub detali, by jeszcze bardziej pogłębić ten paradoks. :)

Opowieść ta jest głęboko refleksyjna i pełna emocji, ukazuje złożoność relacji międzyludzkich oraz zmieniające się postrzeganie ideałów.

Najbardziej podoba mi się fragment "W każdym nocnym deszczu, rodzi się wszak jakiś początek." :)