Bartłomiej Fajkis

@Kwiatuszek dziękuję

Piękna łąka Wszędzie trawa Płynie rzeka Piękna - żwawa W rzece woda krystaliczna Tylko spokój, cicha przystań Kamień Wielki, sobie stoi Lecz coś na nim niepokoi Siedzi dziadek, z mądrym wzrokiem Patrzy smutny, rok za rokiem W jego oczach, widać drżenie Czy to dobre spostrzeżenie? Dziadek kiedyś był szczęśliwy Widać spokój, na brwiach siwych Więc w czym problem? Pomyślałem - nie ma wnuków urodziwych

@sam odzwierciedla jaka waga, Tylko brak interpretacji Trzeba patrzeć wzrokiem czyimś Widzieć więcej sytuacji Brak zazdrości raczej w tekście Bo tu nie ma co zazdrościć Brak też złości jest w tym wierszu Bo nie wymaga on złości Tylko opis jest tu ważny Człowieka zagubionego Który potrzebuje tylko Zrozumienia mego, twego Bo gdy wszyscy zrozumieją Inność innych ludzi w okół To na świecie zamiast wojen Będzie tylko święty spokój

@Wędrowiec.1984 dziękuję, chciałem nawiązać do tego cierpienia, a także skrócić, aby była łatwiejsza w zapamiętaniu

Zakochany do szaleństwa Zagubiony w własnej głowie Dobre słowo nie pomaga Zrozumienia nie ma w mowie Brak empatii z każdej strony Nawet ksiądz już nie pomaga To dokładnie odzwierciedla Jaka jest miłości waga