Hermania

@A-typowa-b dziękuję i również pozdrawiam

@Marcin Szymański dziękuję

@sowa dziękuję za szczerą opinię

zamknięte oczy oddech spokojny leży niepozorny tutaj go nie ma dla niego ziemia spektakl zaczęła oddając marzenia tak jak prawdziwe choć inne nieznane życie wątpliwe zakłamane co tu jest faktem tam równoległe niby podobne jednak obłędne

Myśli zmienne jak żagle, w tym bagnie Płynę, odliczam dni kiedy w końcu prze- Minie, uczucie tonące lecz brzytwy chwytać Chce się. Odpiąć ten żagiel, zmienić kierunek, Złapać za ster, zostawić ładunek, Na brzegu. Gdzie w ciszy szumu fal gęstych zaniknie, Gdzie w blasku wieczora mętnego się straci. Wtedy ukojenie serce nawiedzi ambitne, Wtedy bagno w ocean się przeinaczy.