tak to ja

jestem tylko w kontekście myśli zdarzenia tak naprawdę jak w oceanie kropli mnie nie ma

lustro zna prawdę ;)

smutek i żal ściska serce nie potrzeba słów nie trzeba więcej maleńki płomień i chryzantema byli i ich nie ma pozornie

w mojej - nomen omen - klatce najmłodszszy Tuptuś ma pięć lat za to już od rana slychać domagające się spaceru pieseczki ;)

@iwonaroma dzięki serdeczne :) @TomaszT bardzo dziękuję :)

słów za nami niewiele znów sami roztrząsamy w swoich głowach od nowa stare sprawy dla świata smutne twarze na szybach maże deszcz i burza zanurza w czerni łez dla nas nadzieja maluje serce i słońce za chmurami

otóż to wdech wydech ;)

jak najbardziej ;)

na pewno nie wie ale spotykamy się ;)

do nieprzytomności ;)

tak może być moja córka pracuje w bibliotece ale jest jeszcze bardzo młoda ;l

za dużo zmiennych.. :)

dzielić śmierć mogą tylko ci znikają a życie co pozostali i póki co zostają miłego wszystkiego :)

jesteśmy młodzi bez wad to świat nam wbrew burzy krew powoli zamykam już oczy na to wszystko

trochę mnie to drażni i dziwi że kolejne sezony też niczego nie rozwiązują ale oglądam ;)

i ja mam swojego kosa śpiewaka miastowego już zaczął śpiewać nie nadaremnie :)

na lalkę albo raczej na marionetkę a może da się to jakoś zatrzymać ja mam cichą nadzieję od kiedy moja siostra kupiła dom w miejscowości Boże pozdrawiam :)

@Nefretete poezja w matematyce równe linijki liczby nieuporządkowane słowa niepotrzebne wszystko się zgadza :) ujął mnie temat jako matematyka :)

@jan_komułzykant moda radom ;)

i mam to ot mami masa no media i demon

@M_arianna_ dobre bo głębokie :)

nie mieszczę się w normie bo mam siedmioro rodzeństwa to tylko jedno moja mama jest wielka i taka była moja mama była wielka i taka jest

co powiesz mi ziemio po której stąpam bosymi stopy trawo zdeptana nie mówisz nic ziemio po której stąpam szumisz tylko strumykiem skało odwieczna zdeptana trawo ani piśniesz kwieciem przyciągasz wzrok kusisz zapachem powietrzna przestrzeni ptaki zwołujesz by śpiewały po swojemu a ja w ciągłym biegu nie mogę nawet spojrzeć w górę hieroglify rzeźbię szyfruję swoje myśli nieistotne teraz

kiedy już będę tylko krzesłem zostaw mnie przy pustym stole nie zasłaniaj okna być może jakiś promień błyśnie jeszcze w moim oku przypadkiem tak sobie myślę przepraszam jadnak zapuść zasłony i zapal lampę ona dobrze udaje słońce

o to i owo i oto suma a mus musem oko me sum miał i siła im że też