Samsohn

Oddychaj spokojnie, młody. Nadejdzie czas gdy wzejdzie księżyc i złapie słońce za rękę. Pojdziesz na pola gdzie złote ziarna dają mądrość. Dla młodych. Weź w swoje ręce brud tej żyznej ziemi i wyrzuć go na wiatr. Nieś go daleko. Lecz rannych, lecz blizny. W krainach bliskich i dalekich. Ja już w nocy nie śpię, nie chcę tracić czasu. Teraz, gdy się obudziłem, widzę, co zmarnowałem

Bardzo Ci dziękuję duszko!

Takie uwalniające i pięknie napisane, trafia do głebi. Witam i pozdrawiam gorąco :)

Pozdrawiam również!

bibułowe słońce rzuca bibułowe blaski z tej bibuły wznoszę nocą bibułowe zamki by nie chować się w ruinach w lęku mroku progu stawiam wieże najstrzelistesze bliskie Panu Bogu każdy swoją ma bibułę swoje zamki stawia wedle siebie świetlistoscią tworzy coś i skrada

jeśli prawdą jest że najdrobniejsze stworzenie jest zdolne odczuwać cierpienie znaczy że żyjemy w najstraszniejszym ze światów pełnym nieuzasadnionego bólu bólu bez wartości nikt nie pochyli się ze współczuciem nad najmniejszą z mrówek nim zgaśnie w agonii jedna myśl tylko błyśnie wbrew pustosłowiu tłumów a może jednak nie uszlachetnia tak straszliwie nie uszlachetnia

wrześniowej nocy w pustym łóżku smutno budzić się tamtego lata rok w rok obraz trwa na skraju świtu wspomnień pociąg cicho kończy bieg kres złudzeń szczęścia znaczy słońca blask

wyrusz ze mną przyjacielu w górską podróż w letni dzień z alfabetu smakołyków nam wystarczy chleb i dżem my już trochę nie na dzisiaj my chłopaki z polnych dróg za pieniędzmi nam gonitwa nie zabierze dawnych snów