MłodyJumper

Oby to był tylko wiersz. Co prawda nie wiem jak to jest z "wbijaniem". Ale miewałem różnej maści "próby". Trochę wstydu, masa rozpaczy że ktoś akurat wrócił. Mimo że nie powinno go tam w ogóle być. Sam nie wiem, czy więcej smutku czułem przez to co zrobiłem, czy przez to że mi nie wyszło. Na pewno teraz, mogę powiedzieć że się cieszę, że jestem. Chociaż ciągle nie mam pojęcia po co.

Dotknąć Można jakkolwiek Mocno Gruchotając kości Czule muskając dłoń na pożegnanie Miłością robiąc jedno i drugie Cudownie jest latać Bolesne upadki przestają w końcu Zniechęcać Zaczynają tylko nużyć Nie chce mi się Szukać cię wśród bólu i zawodów Nie chce próbować Wiem że choćbym bardzo się starał Skończymy z blizną

Wszyscy pamiętamy uśmiech Wszyscy pamiętamy byłaś wszędzie Niepowstrzymana w swoim żywiole Najgrubsze mury kruszyłaś sercem Patrzę na zwykłą ławkę Tą starą pod młodym dębem Narysowałaś mi w głowie obraz Naszej ławki i kilku wspomnień Stworzyłaś podobnych obrazów setki Setki ławek stołów czapek Taki uśmiech był tylko jeden Pomimo gromady plagiatów Skrzywdziłaś wszystkich Płaczemy w czarnych kaftanach Wznosimy słowa i myśli Nie wiem do kogo Ty wciąż leżysz martwa Skrzywdziliśmy cię Widzieliśmy tylko szczęście Pod maską aktorki miłosnej historii Kryła się dusza dramatu Błądziłaś w teatrze zasłoniętych kotar Miałaś przed oczyma krwistą czerń Powinienem przynieść klucz Mogłaś grać na każdej ze scen Doceniałem kochałem kochaliśmy Szlocham po prostu mi wstyd Żałosny kretyn patrzył na zachód A widział świt

Podążają za mną twarze Staje na przeciw i czuje Coś zmarnowałem One tak mówią Krzyczą na mnie spojrzenia To co że ich nie znam Widzą co muszą Rzucam kośćmi Moimi własnymi Namalowałem nawet kropki Każda z nich dymi Czerwienią ciszy Przestanę jęczeć Tu nikt nie słyszy Palą jak diabli Polejcie benzyną Niech wreszcie się zwęglą Odpłyną z wiatrem W urnie urojeń smutku i pragnień

Milimetrowy kwadracik. Wycinek z płótna nieskończonośći. Kropeczki większe od drogi mlecznej, widziane przez pryzmat, miliardów lat. Ile razy w tym zdjęciu zmieści się każdy nasz świat?

@[email protected] Ależ jest, zaczyna się niewinnie, chwiejnie. Kończy żałosnym podrygiwaniem, w sieci nawyków. Faktycznie, szybko przeradza się w nienawiść. Natomiast na początku, jest bardzo kochającym i czułym kompanem.

@[email protected] Niestety, w bardzo okrutną miłość.

Piękne puste oczy Nie sądzą nie karcą Pożądają tylko Kosmyki rzadkich włosów Głaszczą policzki zapadłe W sino bladej twarzy Dotykane uśmiechem Wiecznym i wieloznacznym Skąpana w czerni Bezgranicznie pustej Drobina wszechświata Pozbawiona gwiazd Przyjdzie mi w niej usnąć Obym Cię znalazł Nigdy nie zapomnę Jaką miałaś twarz

Wicher przetacza się wściekle Przez wyjałowione miasta Ongiś porośnięte mrowiem wieżowców Zostały skrawki ulic Kurhany kolosów Mieszkańcy nowego świata Maszerują przejęci historią Zrodzeni z prochów Po których depczą Spluwają na swoje dziedzictwo Pytają wciąż tylko Jak mogli przepaść Przeklinają nas w duchu Nieświadomi swojej genealogii Człowieczeństwa

Wojna jest sztuką. Dowolność interpretacji zostawia, kilka zwycięstw i tysiące mogił.

Kochasz mnie wiem mimo milczenia Brązowe oczy błyszczą miłością Dziękuję za wszystko za ufność Choć płaciłaś za nią wolnością Okrutnie tęsknisz za swoim Panem Czekasz aż przyjdzie piekielnie się boisz Chcę tylko się z tobą przyjaźnić Kocham cię bardzo i bardzo mnie boli Podkutym buciorem połamał ci kości Żelazną dłonią chłostał jak bandzior Zakuł na zawsze na mrozie i słońcu Ty kochasz go nadal jak anioł Bez granic bez sensu a mimo to proszę Daj mi kruszynę swojej wielkości Pokaż jak uciec od nienawiści Choć wątpię bym umiał to zrobić

@Phuruchiko Skupiam się za bardzo na tym co było i będzie. Prawdę mówiąc nie do końca wiem co to znaczy "być tu i teraz". W każdym razie, na pewno mogę to zrozumieć, chociaż w jakimś ułamku. Przestać zatracać się, w dawno minionych zdarzeniach, oraz tych które mogą nigdy nie nastąpić. Czas ucieka, po co go marnować na przeszłość?

@Stracony A może całe życie kocha się wyobrażenie kogoś. Kochamy to co w ludziach kochać chcemy. Myśl zawsze będzie błądzić nie wiadomo za czym i po co? Często na siłę szukamy odpowiedzi zamiast po prostu być tu i teraz

@Stracony Oby tak było. Chociaż, co gdy miłość wciąż trwa, nawet gdy przestaje? Nawet wówczas gdy wszystko co ważne się traci. Więzieniem są myśli, nie świat realny.

@Ana Rozum podpowiada, serce się wyrywa. Życie zawszę będzie, tajemnice skrywać.

Myślałem że stworzę coś dobre i trwałe Stworzyłem lęki niechęć i wiarę Wiarę że umknę z klęczek powstanę Gdy topór ze świstem skończył męczarnie

Widzimy tylko czyny, słyszymy tylko słowa. Sami musimy zdecydować, co przez nie rozumiemy.