Ewa Biały

Las Mój świat zielone barwy ma, dotykam stopami zieleni. W mym świecie szum ciągle gna i piękne barwy mieni. Mój świat patrzy na las przez okno widzę chwiejne drzewa. Zielony, barwny kołysze nas i pięknie słowik śpiewa. Zielony las zapachem mieni świat i płynie, jak na łodzi. Szumiący las, nie widać strat wiatr gałęziami wodzi. Piękny ten las, dotykam go i radość mam na ustach. dziesięć masz lat, a może sto wciąż toniesz w jego lustrach. Wyciągam stopę idąc tam by dotknąć drzew korony. Z drugą osobą, albo sam czuję się obudzony. Piękny o każdej porze roku wystarczy wejść i dotknąć drzew, głębiej po każdym kroku idąc tam słyszysz piękny śpiew. W ten śpiew włączasz i siebie wędrówka twa wzbogaca się i ptak nuci na niebie w ten śpiew włączając cię.

@WiesławJK Witam, ogólnie lubię rymy. Pozdrawiam Piękno Cieszę się tym, co mam jest tego bardzo wiele. Miłość i głębię drugiemu dam pomodlę się w kościele. Doświadczam wiele cudów w życiu mym mam, trzymam je za ręce. Czasem malutkie, jak lekki dym, lecz niosę je w podzięce. Jest to cudowne, co daje Pan każdego dnia przepiękny plan w nim barwne chwile wpisane to wszystko właśnie mi jest dane. Głaskam to, co dzień z rana podążając drogą Pana. Pielęgnując, by to trwało owoc piękna wydawało. Maleńki gest, co barwy światła przybiera włożony w stronic teks wartość do tego dobiera, gdy otwarty i czytany jest. Świat, to cudowne chwile, sekundy, lecz znikną, jak łzy kropelka pozostanie na końcu rundy niedomknięta, błyszcząca muszelka. We wnętrzu jej słychać głos tak wyraźnie echo odbija, coś tam dźwięczy, może ktoś słychać, że jest że żyje. Piękno jest, dziękuję dziś za każdy jego fragment przytulam, jak puchaty miś budując życia fundament. Maleńki drobiazg, tu zostaję patrzę i trzymam w dłoni skarb. Cieszę się, że drobiazg buduję dzieląc z innymi piękny dar. I to jest piękne, mały krok, a czyni wiele dobra uzdrawia duszę, wyostrza wzrok i tworzy drogę jak zebra, Patrząc na cudny mój świat, dotykam, przecież tak wiele choć ma on w sobie wiele wad codziennie i w niedzielę. Taki maleńki mój świat, a tak dużo się dzieje. Kwitnie, co dzień jak kwiat, szumi, jak leśne knieje. Czasem jest trudno, ciężki łan, lecz tylko na momencik, bo w drodze idzie Pan i trzyma mój fundamencik. Mówi mi, co i jak, aby nie zgubić tej drogi. Śpiewa, idź właśnie tak wartością bogaty, a w zło ubogi. Koloruj swój kolejny krok, by inni brali te barwy, aby dzień, miesiąc, rok dawał im szerokie kokardy. Gdy je rozwiną w życiu swym twe imię zapisało tak, jakieś słowo, może rym w serduszku drugim pozostało.

@Henryk_Jakowiec bardzo przyjemnie się czyta i najważniejsze, że zakupy się udały :) Pozdrawiam

@A-typowa-b to się cieszę jutro dodam coś innego. Pozdrawiam:)

@grzegorz-kot67@o2.pl pozdrawiam

@Marcin_Oczywiście poźniej jeszcze postaram się wrzucić trochę literek ubranych w wyrazy:)

@Marcin_ Dziękuję bardzo za miłą opinię. Pierwszy nie jest to prawda, nazbierało ich się troszeczkę w moich zbiorach. Pozdrawiam

Ptak Ptak, co siada na gałęzi wpatrując się w skorupę drzewa. Wciąż wolny, nigdy na uwięzi, kiedy chce wówczas śpiewa. Złączony pięknie z krajobrazem pnie się wciąż prosto do góry, na jasnym tle z niebieskim obrazem dotyka piórkami chmury. Skrzydła rozpina jak zamki i wzbija się coraz wyżej mija obłoki, firanki i jest coraz bliżej. Patrzysz, już jest na drzewie skrzydełka odpoczynek mają zanurza się w swoim śpiewie a liście rytmicznie mu grają. :)