Lavender

powoli, powolutku iskierka płonie, cichą nadzieję niesie w ten świat. i choć tam ciemno już, bo zasnuł się szary świat - pod zasłoną szarych chmur - ja jeszczę stoję. stoję na tym szczycie góry, z widokiem pięknych Tatr, z rżeniem drogich koni, i z wiatrem w moich włosach. jaki szary jest ten świat... jaki smutny, jakby bez słońca.

co robić powiedz mi, zdradź tę tajemnicę. żeby świat się nie burzył, żeby deszcz przestał padać. za dużo spraw mam na głowie i za mało sił do działania, i gdzie są ci, którzy mieli być najbliżej, kiedy znowu jestem sama. powiedz mi księżycu, czy to gwiazdy tak świecą pięknie, czy moja wyobraźnia tylko je udoskonala w ich świetle? co robić, powiedz mi i czemu światem nie są moje sny, gdzie życie jest łatwiejsze i gdzie wciąż jestem dzieckiem...