Poetka

Polska to dziwny kraj, ludzie nawet na pozytywne komentarze reagują nieprzychylnie. Sama nie wiem co gorsze. Powodzenia wszystkim.

@Kapunda Jak mogłabym inaczej poecie który nie rozjątrza się, nie zgrywa na tle efektownych kiczowatych dekoracji, nie wybucha grzmiącą retoryką, w słowach jego jest twarda surowość i wstydli­wa oszczędność. Gdy czytam takie wiersze, wyczuwam opanowaną wolę, męską wolę spojrzenia w oczy przeznaczeniu i wydźwignięcia się z dna zanarchizowanych uczuć.

Wzruszające Arcydzieło! Refleksją, która towarzyszy temu wierszu jest nieuchronność przemijania. Warto podkreślić, że poeta zauważa fakt, iż nie tylko człowiek poddany jest bezwzględnemu upływowi czasu, ale też jego uczucia. One również przestają „być” i stają się wyłącznie wspomnieniem. Wzruszenie – to czasu przemijanie. Przechodzenie człowieka z jego całym bagażem ziemskiej egzystencji w przeszłość jest czymś koniecznym, czymś, co – paradoksalnie – determinuje ludzkie istnienie. To właśnie dzięki przemijaniu człowiek trwa, ponieważ zarówno narodziny, jak i śmierć są naturalnymi etapami ludzkiej egzystencji. Ukłony zatem dla autora i niecierpliwie czekam na kolejne dzieła.

Kapunda możesz cenić dzieła klasyczne, tradycyjne w formie – wielkie dzieła realizmu czy na przykład komedię Molierowską. A możesz być zafascynowany nowatorstwem – awangardowe utwory bywają wszak genialne i są mocą napędową rozwoju literatury. Aby rozpoznać ciekawostki kompozycyjne, należy zadać autorowi kilka pytań dotyczących struktury dzieła.

Widać że Zakarion jest poetą, którego światopogląd literacki został ukształtowany doświadczeniami. Poeta oddala od człowieka możliwość jego całkowitego poznania. Tworzy alternatywną rzeczywistość, będącą źródłem istnienia, z niej wywodzi się człowiek.

Zakarion ma zbiór najciekawszych wg mnie małych a jakże wielkich wierszy. Mają wartość ponadczasową i uniwersalną. Pomijając już wartość merytoryczną jaką niesie w swoim przesłaniu każdy z nich...

@Kapunda to prawda, wiersz targający struną człowieczeństwa... skłania do refleksji...