Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Olga Wozniak

Użytkownicy
  • Postów

    9
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez Olga Wozniak

  1. @Sennek Dziękuję
  2. O, mocny koniec. Urzekł mnie. Pozdrawiam :)
  3. @Justyna Adamczewska Podoba mi się bardzo ta gra słów :) Fajny wiersz!
  4. @Justyna Adamczewska @Olga Wozniak przedługim - bardzo długim :) To stara forma. Można z prze i przy :) lubię archaiczne słówka Dziękuję bardzo za ocenę i komentarz. Tak, to właśnie koniec świata. Cieszę się, że to widzisz! Pozdrawiam
  5. Na moim imieniu, przedługim proszeniu przeszyte zostały koszule i hafty, słowa i prawdy. Na twoim pierścieniu, po nagłym kruszeniu sygnały ostatnie zostały przetarte. Idziemy, biegniemy, mój przyjacielu! Tam bardzo głośno, przytulę Cię mocno podczas anatemy, bój planetarny grzyb nuklearny otoczy. Zamknij oczy.
  6. @Justyna Adamczewska Tak, zgadzam się. Pozdrawiam :)
  7. @Justyna Adamczewska Dziękuję za reakcję! Bardzo lubię wielkie litery na początku wersów. Tak mi się podoba :) Ale spróbuję pisać bez nich. Pozdrawiam :)
  8. Dwie głębokie mogiły. Dwa przejrzyste obłoki. Siwe myśli wełniane, brzydkie słowa cierpienia ostatnie. Aż mi braknie i cichnie, nie odetchnę, nie szepnę. Daj mi wody, przechodniu, ona spłynie. Palce brudzą talenty, krzyki głuszą się krzykiem. Uratujcie pod murem. Pod nieludzkie lamenty. I podpiszcie mi czoło krzyżykiem.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...