takie to wszystko
nieczułe
że nagle się staje zbyt czułe
pełnię widzieć w czeluściach
a pustkę
dostrzegać w pełności
by pytać
czy wszystko dobrze?
lecz z pretensją w głosie
i żalem w oczach
̶n̶i̶c ̶n̶i̶e ̶j̶e̶s̶t ̶d̶o̶b̶r̶z̶e
mam się świetnie
pytasz mnie jak się mam
a mi słów braknie
by dać odpowiedź
za mało wiesz
za dużo na raz chcesz się dowiedzieć
takie to wszystko Z B Y T skomplikowane
a może Z B Y T proste dla mojego umysłu?
czasem Z B Y T lepiej zamienić na Z A M A Ł O
nie wiem, nie rozumiem
nie chcę z resztą
takie to wszystko
(nie)czułe
Idąc ulicą oglądałem wystawy,
wróciwszy myślami do jej dłoni
Oczu zielonych, w kolorze murawy
Słodkich pocałunków na mojej skroni.
Lecz ja zapomniałem,
że to był kwiat na łące
Do którego chodziłem
I wciąż myślami błądzę.