PodPierzyną

Zostało mi już niewiele, bo tylko mała cząstka ciebie, mały fragment snu jednego z dwóch. Pierwszy zostawił ślad w postaci straconych lat Lecz wówczas miało być pięknie, bez zbędnych, życiowych zalęknień. Drugi pamiętam przez mgłę; na Śnieżki górzystym tle, jak w bajkowej scenie; wielkie nienasycenie. Zostało mi już niewiele, bo tylko kawałek: siebie, zszarganych myśli i słów, więc wracam do snu.

Żaden krok do przodu nie ma znaczenia, gdy później robi się dwa w tył i zapomina, że... Chwila nie odzwierciedla życia, bo jest to tylko jedna z barw całej tęczy ludzkiej egzystencji.

Chłód ogarnął dolinę, malowniczy potok w oddali. Między marzeniami znów płynę, one tylko zostały, resztę mi zabrali...