aitch

żyję umierając z każdą godziną życia oddycham coraz szybciej płycej krócej panta rhei tylko nie ja

chcę biec ile sił mam w nogach biec na koniec świata, aż braknie mi tchu chcę wznieść się wysoko, by móc ujrzeć wszystko z oddali chcę nieść wszystko ze sobą, aby nie musieć wracać do tego pustego miejsca chcę oddać swoje cenności, żeby niczego nie mieć do stracenia chcę zostać z Tobą tyle nam czasu przecież jeszcze zostało chcę w miejscu się zatrzymać zatrzymać w czasie inni na nas poczekają tyle sprzeczności, sama nie jestem pewna, co czuję jedno wiem - szczęście sobie namaluję

zasadziłbym taką czerwoną Różę, której nie zepsują żadne wiatry, deszcze, burze. Różę, która przetrwałaby wieki patrząc na nas. gotowałbym jej codziennie, a ona by kwitła wielka jak dom nasz. zasadziłem już taką czerwoną Różę, którą psuje tylko ja, nieświadomie. pozwoliłem jej zwiędnąć, mimo próśb, uwag, naprostowań. wstyd. przepraszam, czy widziałeś gdzieś moją Różę?