Symbioza

@Leszczym Dziękuję @Ilona Rutkowska Pozdrawiam ciepło! :)

W tycim obłoku, takim wyśnionym, w smole naprawdę czarnej, w myślach, wspomnieniach gdy czas się zatrzymał. W przemoczonej od tańca na deszczu koszuli, w gwiazdach na co rusz piękniejszym niebie. Czasem w książkach i filmach, na okładkach płyt. Gdziekolwiek zostawisz cząstkę siebie, jest szansa, że ktoś ją kiedyś dostrzeże i nie będzie już taka samotna. Pół życia w samotności, to w sumie nic fajnego, choć przecież otulam się nią niczym ciepłym kocem na nagie ciało. Więc być może, cząstkę tą ktoś zauważy, wtedy nie będzie już tylko Twoja. Rozmnoży się na cały świat, a nawet jeśli nie, to ktoś o Tobie pomyśli, może nawet ciepło, z rozrzewnieniem. I kiedy wreszcie dotrze do Ciebie jak kruche jest życie niekoniecznie w Tobie, dojdzie też to, jak bardzo zjebałeś zostawiając tych cząstek tak niewiele. Jestjużzapóźnoniejest Za późno

@Kot koniecznie! :)

Pięknie dziękuję za ciepłe słowa na powitanie!

W ułudzie, zamgleniu takim lekkim Jakby Nigdy nie było. W próżności swej doskonale pewnej, napędzającej i nęcącej. W obrazach, pracach, dźwiękach. Kreacji, oszukiwaniu, życiu. W blasku świec, wyobraźni, plaży i lesie przepięknie nie-cichym. W słowach nędznych i każdym błysku w oku. We wspomnieniach i nadziejach, na cmentarzu i przy łóżeczku. W setkach postów i prawie 20 latach, w prochach. I jeszcze w dwóch. W każdej chwili, która nie nadeszła, w każdej, którą tak perfekcyjnie spierdoliłem. W odsłonach nie swoich filmów, tekstach o nie swoich dziewczynach. W spojrzeniu Thoma Yorke'a i tak, trochę w Tobie.