Majsterklepka

O Czarna Lawo,w oddali zagłębiona Ty krzyczysz bez przerwy Żeś jest ucieśniona Że serce twe szare,jest smutne,niemrawe Bo daję Ci w darze kolejną już strawę? Czy pragnie przyjaźni czy może uczucia? Nie dane mi sądzić lecz świat je odrzuca Tak piękne acz wiele piękniejszych od Ciebie Dlatego nie znajdziesz się w ziemi na niebie Lecz wśród swoich braci przez śmierć osaczeni Przez ściany kanału ,ni śladu zieleni Ni smuga światłości lecz ciemność spowija Tak straszna, tak głucha ta ziemia niczyja