CVRE99

@Grynszpani Bardzo dziękuję za wskazówkę i również pozdrawiam.

Błoniasty baniak pęka głośno, Bryzga śluzem krawężniki, Zalewając sklepy, szkoły I galerie. Ludzkie mateczniki. Nagle. Nieważne wyniki sportu, plejady gwiazd, sprawy sądu. Wiara piaskiem jest W klepsydrze przechylonej. Bóg - nad nami My - pod Bogiem. Fluidalny roztwór bólu, Nowszy baniak, więcej błony. Znów zawiśnie ponad nami, kiedy tylko zniknie stary. Nie znaliśmy jutra nigdy wcześniej, Chociaż jest takie powtarzalne.

Tuląc skronią do skroni się Nie czuję myśli ani ciała Smukła, że Boginią mogła być Wdziękiem swym zniewalać Lecz to Ona teraz skomle, prosi Już bez sukni, a w kajdanach Nienawistnej, brzydkiej kreatury Co miłością była zwana Potem głowa zrzuci krople Żeby zmyć bezwstydny brzask Nie wypłacze jednak serce Snów, co w głębi toczą wrzask