Na życie składają się radości i smutki. Radości są do cieszenia, a smutki od smucenia. Obydwoje wykonują swą rolę na medal. Smuteczki jednak chcą cały pierwszy plan dla siebie. Atencjusze, pragną, by poświęcać czas tylko im. Podejscie godne skarcenia. Tfu, wredne smutunie. Wasza scenka minęła. Żegnamy. Trzy, dwa, jeden, radość. Radość, pomachaj do widowni. Zajmij ich swoim wdziękiem, Nie stresuj się tylko, słońce. Wszystko będzie dobrze, bo ty jesteś dobra. Ładnie, ładnie. Cięcie.