Stanisław17

Dziś znów śniło mi się wysypisko, które usypaliśmy z marzeń. Żelazne zasady pokryła rdza. Foliowe worki po brzegi wypełnione pomysłami, które nigdy nie ujrzą światła dziennego... Zgniła nadzieja, woń strachu i zwątpienia... Nie do zniesienia... Tak oto znaleźliśmy się na szczycie odpadów, pośród których sami jesteśmy jak śmieci, czekające na drugie życie w nieznanej nam postaci...