-
Postów
16 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
Odpowiedzi opublikowane przez Profil nieaktywny
-
-
@Krakelura Canadian inVision Fabbrica del Vapore w Mediolanie, wystawa artystów wizyjnych połączonych z RT i lektura poezji RT wraz z Oldanim, Langella i nami należącymi do nurtu.
Powinno być na Googlu w języku włoskim.
@Krakelura dobrze, że chociaż przeczytałeś mój artykuł i tłumaczenia, chociaż do czegoś to forum się przydało ?
0 -
@Krakelura no cóż, jeśli czegoś się dobrze nie rozumie, to najlepiej negować.
Tak było i z malarstwem i sztuką impresjonistów, później Picassem i każdą rewolucją stylistyczną.
Realizm Terminalny na pewno nie jest w zgodzie z banalnymi kanonami, więc często budzi u Was kontrowersje i przerażenie.
Ai posteri il giudizio!
To nurt oficjalnie stworzony w 2010 roku i wszedł już do historii literatury i sztuki włoskiej, współczesnych artystów sztuki wizyjnej RT możesz nie znaleźć na Googlu, gdyż ten ukazuje przede wszystkim sylwetkę Oldani'ego - jego twórcy. Jest ich wielu nawet w Kanadzie, cierpliwości! ?
0 -
@Krakelura oj pogubiłes się i to mocno,
Zwłoki statków na morskim dnie
I cały wiersz "Condominio" jest mój, nie Oldani'ego. Ja piszę po włosku.
Może lepiej się zastanowisz zanim zacytujesz?
To tak na marginesie.
Zardzewiały / arrugginito to bardzo realistyczna odwrócona metafora.
Jesteśmy jak zardzewiałe śruby w turbinie czasu.
Miłego dnia!!
0 -
@Krakelura ironia to jeden z aspektów RT, inne to wewnętrzna rozterka i poezja społeczna ostra i bezpośrednią. Znam od lat Oldani'ego osobiście i zapewniam, że RT ma wiele odcieni także w malarstwie, teatrze i fotografii. Jako rzecznik i ambasador RT na Polskę chciałabym przybliżyć ten nurt Rodakom chociaż wiem i widzę, że będzie z tym ciężko.
Pozdrawiam zawsze serdecznie z Mediolanu!
@Krakelura
Miłej lektury
CONDOMINIO (z tłumaczeniem na język polski)
Le carcasse delle navi sul fondale marino
son prese in affitto da migliaia di pesci,
esse litigano tra di loro come inquilini
che non trovano un accordo
per il silenzio notturno.In quel grande condominio
le meduse fanno da buttafuori
usando i tentacoli come un teaser,
a volte ci arrivano anche i subacquei
visti dagli abitanti come alieni.Si accendono di notte le anguille elettriche
- fari che segnalano la via del ritorno.•
BLOK MIESZKALNY
Zwłoki statków na morskim dnie
wynajęte są przez tysiące ryb,
kłócą się między sobą jak lokatorzy,
którzy nie potrafią zawrzeć zgody o nocnej ciszy.W tym wielkim bloku
meduzy są ochroniarzami
i używają parzydełek jak paralizatora,
czasami pojawiają się płetwonurkowie
widziani przez mieszkańców jak kosmici.Zapalają się nocą elektryczne węgorze
- reflektory wskazujące powrotną drogę.
Izabella Teresa Kostka, 2019 Edita / wydana
0 -
@Krakelura @Krakelura poezja to Teatr, któż mówi tu o sprawach osobistych? Kocham scenę i wcielam się w wiele postaci, jestem jak kalejdoskop ahahah. Miłej soboty!
Chciałabym zaznaczyć, że to nie wiersz, lecz trzy miniatury niezależne. Jak trzy niezależne wiadomości na Whatsapp. Miniatury należą do nurtu Realizmu Terminalnego, do którego należę. Na pewno jest Wam nieznany, zapraszam do zapoznania się z nim i jego twórcą, włoskim poetą laureatem "chińskiego Nobla" International Poetry Award 1573 Guido Oldani'm w dwutygodniku literackim Pisarze.pl (jest tam parę obszernych artykułów o RT).
Pozdrawiam!
P.s. "zardzewiałe" to właśnie charakterystyczną odwrócona przenośnia Realizmu Terminalnego / tzw. similitudine rovesciata. Oczywiście, że kto nie zna założeń nurtu mało z tego rozumie.
0 -
@Krakelura poezja to Teatr, któż mówi tu o sprawach osobistych? Kocham scenę i wcielam się w wiele postaci, jestem jak kalejdoskop ahahah. Miłej soboty!
0 -
MYŚLI (NIE)ZALEŻNE
Rozbiło się lustro twarzy
ubrana w odłamki
podążyłam drogą,
by odnaleźć prawdę.Nie pytaj mnie o jutro
to krzyżówka,
w której brakuje
ostatniego słowa.•
Dałam wszystko
i dostałam w mordę.Tak dzisiaj dziękują za dobro,
lojalność i przyjaźń to bzdurne słowa
ich wartość
poznajesz po kopniaku w tyłek.O ironio losu,
tylko do bydlaków
szczęście się uśmiecha.•
Przeklinam żal
co rdzą przeżera serce,
nadzieję
naiwną matkę głupich,
miłość
jak kac po ochlejstwie,
pieniądz
zabawkę diabła.Błogosławiony kundel
liżący otwarte rany.
Izabella Teresa Kostka
"Drobiazgi / Briciole" 2019
"Rozdarcia / Lacerazioni" Mediolan 2019
1 -
@Marcin Krzysica Jak świat światem i sztuka sztuką DE GUSTIBUS zawsze, doceniam osobiste odczucia imć Pana, ale mnie akurat kolebka ością nie kością w gardle nie stoi, raczej rozczula. Piękno słowa powinno polegać na jego wolności i... demokracji. Świat jest wartościowy, bo różny.
Dziękuję raz jeszcze i miłego popołudnia!
1 -
@Marcin Krzysica witam serdecznie, "kolebka wszechświata" to metaforycznie łono kobiety / macica, w której poczyna się nowe życie - wszechświat. Ahah, każda z nas jest kolebką małego wszechświata, przynajmniej z założenia Matki Natury.
Dziękuję za komentarz i pozdrawiam, miłego dnia!
0 -
-
@Waldemar_Talar_Talar mam nadzieję, że znajdę tu Pokrewne Dusze, raz jeszcze dziękuję.
0 -
@Waldemar_Talar_Talar miło mi, dziękuję za pozytywny odbiór i także gorąco pozdrawiam.
0 -
@Marek.zak1 @Wędrowiec.1984 dziękuję serdecznie za wizytę i komentarz. Cieszę się, że teksty pobudziły wyobraźnię. Miłego dnia!
0 -
@Wędrowiec.1984 dziękuję serdecznie za wizytę i komentarz. Cieszę się, że teksty pobudziły wyobraźnię. Miłego dnia!
0 -
TRZY IMPROWIZACJE
Szepty
to pieszczoty nocy
wilgotne pocałunki
w głębi aksamitnych źrenic,wchodzisz w mój oddech tchnieniem
i rodzi się jedność
w kolebce wszechświata.•
Okrywam się ciszą
przed hałasem świata
ciemność zna me grzechy
wybacza,spowite niebem domy
to konfesjonały
przyklękamy w nich strudzeni
drogą.•
Prawda
oślepia wyrzuty sumienia
zamknięte w ciemni jak klisze,prześwietla duszę
promieniami wstydu.
Izabella Teresa Kostka,
"Drobiazgi / Briciole" Mediolan, 2019
6
MYŚLI (NIE)ZALEŻNE
w Wiersze gotowe
Opublikowano
@Krakelura główne założenie RT to przedmiot stający się podmiotem i podmiot przedmiotem, supremacja technologii i przedmiotów nad jednostką, nad człowieczeństwem i całkowity odwrót od "podobieństw naturalnych", klasycznych. W przeciwieństwie do futuryzmu nie gloryfikuje postępu, lecz raczej pokazuje jego niszczycielską siłę. W szczegóły wdałabym się chętnie, ale nie na portalu, na którym 80% użytkowników nie używa własnej tożsamości (krakelura włącznie) i ukrywa się pod anonimowymi avatarami.
To dla mnie bardzo mało poważne miejsce.
Mimo wszystko cieszę się, że małe śmieszne tekściki pobudziły do "wspaniałych" i nawet agresywnych, wyszydzajacych reakcji, nigdy tu bym nie opublikowała nic wartościowego.
Dla Anonimów?
Mimo wszystko zapraszam do śledzenia RT w świecie, nie mnie, bo nie mam czasu na zabawy na forach internetowych.
To był mały, demokratyczny eksperyment ????
Bardzo serdecznie pozdrawiam i życzę miłego pisania! Życzę Wszystkim szansy na Nobel!