miraróżamiraz

@Kot dziękuję! :)

Zgaszono wszystkie światła A to i tak za mało Zamknięto wszystkie odrzwia A nadal coś stukało Tęsknota Abstrakcyjny twór Wpleciony w zakątki sufitu Wydał ostatni oddech Stukało Choć nie powinno

Znalazłam wreszcie naszą starą fotografię. Czy to wygląda, jakby coś nas ze sobą łączyło? Czy siedzimy za daleko siebie? A może połączyło nas tylko Ciekawskie oko aparatu? Przesuwam palcem po starej mnie. Zastygła w ruchu, bez emocji, A tak naprawdę przecież Szalały w środku tysiące uczuć I kołatało się serce. Do dzisiejszego dnia się zastanawiam Czy zostaliśmy razem posadzeni przypadkowo? Nawet patrzymy się w tę samą stronę. Czy jest to dzieło wiecznego reżysera, który Napisał wcześniej piórem w scenariuszu „Scena któraś z kolei - Spotkanie X z Y” Czy tak naprawdę nie chciałeś obok mnie siadać? A potem niby nic się przysunąłeś? Znalazłam wreszcie naszą starą fotografię. Wśród wielu ludzi ty i ja. Lecz dla mnie, na tej fotografii, Na zawsze tylko ty i ja.