Wieszcz Leszcz

Możesz je łapać jak motyle lecz po chwili umierają Możesz co dnia szukać ich na nowo i zachwycać się nimi póki są z Tobą

Gdzie błękit spotyka się z drewnem a światło bliskości roztacza woń myśli uwolnione w garści Twej zepnę i niech rozgrzeją mą zimną dłoń Gdzie noc oplata skrycie nasze dusze a usta w rytm szumu powtarzają słowa by nikt normalny nie mógł mówić „muszę” „Niech woda to wino, a wino to woda” Zerknij na ogród rozkoszy ziemskich Upadek ludzkości i zwycięstwo grzechu Jak malarz na płótnie stawia pierwsze kreski By trwać w rozkoszy nie puszcza oddechu Zechciej zerknąć teraz na mnie Nim nasze oczy otoczą się brudem Pragnienie serce Twoje skradnie I nie zechcesz tego nazwać cudem

Widziałem lepkie sny chowające się pod prześcieradłem zjedzone kłamstwami oczy języki bluzgiem przetarte marne iluzje życia mówiące skromnie o przyszłości gówna wkładane do głów obietnice ludzkości o wielkiej wspaniałej nieustającej wizji wiecznego bycia Gdzie ona jest? Gdzie jest Wasza chęć życia? Za drzwiami w czteropiętrowych blokach się pozamykali "Welcome" na wycieraczkach K+M+B 2005-tego roku napisali daty nie zmienili nikogo nie zaprosili w ekranie ślepia zatopili I każdego dnia setki tysięcy tysięcy tych ludzi otwiera swoje serca by potem w bankach biurach uczelniach pubach kościołach muzeach teatrach szkołach szkołach teatrach muzeach kościołach pubach uczelniach biurach bankach móc dupę nadstawić smród wylizać wycałować rękę, która Was karci portfel sprawdzić pełny królów, którzy nic już nie są warci a Ci obdarci z neuronów rankami z klubów wychodzą i już od progu tuż po rzygu krzyczą "To my Polacy nadchodzą!" a tej Pannie twarz Witkacy malował typ B+d świeci gołymi udami szkoda, że jej tatuś niewyedukował różnicy między królewnami a kurwami Nadzieja leży zgwałcona na bruku leży i płacze a na niebie stado głodnych wron już kracze Pokolenie chciałbym poruszyć Wam sumienie wyjaśnić zawiłość powiedzcie gdzie Wasza Wiara Nadzieja i Miłość Wiara Nadzieja i Miłość Została tylko Siła Władza i Pieniądz