Ritta

@Bogdan Brzozka dziękuję

Dziękuję @WarszawiAnka za serduszko :)

Migoczące światła mkną Jak kolorowe krople deszczu Rozlewają się nad Ziemią Jakby w niemym nieba płaczu. Ono też nie wie co począć, Też jest zagubione, Pokryte sztucznych świateł wzorem. Wsiadłam do złego pociągu Pogodzona z losem, Smutkiem, żalem, mrokiem Myśląc: Czy już nie zobaczę gwiazd? Ale zapomniałam; Zimne mury zawsze znikną Tak jak mroczne chmury Zawsze przejdą, Kiedyś je rozgoni wiatr. A wtedy, pośród świateł nocy Bólu pełen krzyk ucichnie, Uleczony Przez prawdziwy nieba blask.

@Artbook™✍ dziękuję :)

Spojrzysz na północ, Gdy ta wybije? Czy w sen się pogrążysz, zostaniesz gdzieś w tyle, Bo widzieć chcesz tylko Marzenia i sny? A ona tu przyjdzie, Gdy północ wybije Prosić Cię o to, Czego każdy dziś chce. Każdy dziś chce, Nie każdy dostaje, Zagubi się w cieniach, Pogrąży się mrok. Podążyła złą ścieżką I nie wie co robić, Bo nadzieję już dawno Zgubiła we mgle. Spojrzysz na północ, Gdy ta wybije? Czy w sen się pogrążysz, Zostaniesz gdzieś w tyle, Bo widzieć chcesz tylko Marzenia i sny? A ona tu przyjdzie, Od drzwi się odbije, Porzucona, samotna, Wymiana przez los, I pójdzie dalej, Przez wieczną noc.