[Dla R.W.]

Teraz, Annie_M napisał:

skąd tu tyle smutku? 

 

 

Z życia.

[Dla R.W.]

A ostatecznie dać mi wódki
Żebym utopił swój żywot
A później wytarzał się
W studni własnych rzygowin
Bo moje tak zwane
Przez waszą manierę
Życie
Nie jest więcej warte
Więc wlewajcie we mnie
Wlewajcie
Chętnie przyjmę
Każdą ilość
Byle żeby
Nie płacić
Za swój pogrzeb

[Kieliszek]

Ploty szeptane za plecami lepsze, niż wódka i papieros? Hmmm. 

 

Ja wolę wódkę z papierosem, niż słuchać szeptów na mój temat. 

[Kieliszek]

W kieliszku wódki
Czy papierosie
Można zobaczyć 
Więcej piękna
Niż w ludzkich oczach
Ludzkie oczy
Ludzkie gesty
I ludzkie słowa
Szeptane za plecami
To małe wojny
O zasięgu światowym
Walczyć nie ma jak
I nie ma o co
Bo opinie wasze
Są warte mniej
Niż grosz w portfelu
A i tak ostatecznie
Trafię do mogiły

[Noc]

Uuuaaaa, mniam.

[Krzyż]

Mmmm, aż się pośliniłem. 

[Cisza]

Milczy rodzina
Milczy sąsiad
Milczy robotnik
Milczy pies
Milczy robak
Milczy ambona
Milczy telefon
Milczy Facebook
Milczy śniadanie
Milczy papieros
Wszystko istnieje
Bezgłośnie
W świecie gdzie człowiek
Dla człowieka Jest obcym
W świecie gdzie atom
Dla drugiego atomu
Jest wrogiem
W świecie gdzie powoli
Umierają przyjazne twarze
W świecie gdzie każdy
Umiera samotnie
W świecie gdzie palę
Samotnie papierosy
I patrzę jak świat
Staje w płomieniach

[zwycięstwo jest dla zwykłych ludzi]

Geniusz, Panie i Panowie.

[Może to on miał być Bogiem]

1 minutę temu, Waldemar_Talar_Talar napisał:

czuje się zmyślony
tylko nie wie po co
i przez kogo

O kurde, dobre.

 

Całość też pyszna.

[Idiotyzmy]

W czasach gdy infantylna popkultura
Dominuje nad człowiekiem
Gdy pieniądz staje się
Główną wartością
Gdy internet zabija
Ustną komunikacje międzyludzką
Gdy umierają idee
A za własne zdanie
Można dostać po mordzie
Gdy człowiek dla człowieka
Jest obcym i nikim
Gdy liczą się tylko
Trendy i mainstream
Gdy indywidualizm
Jest na wymarciu
Gdy ksiądz jest ważniejszy
Od lekarza
Słowa Kocham Cię
Są warte tyle
Co
Spier
Da
Laj

[„Jeden, a w sumie dwa dni w roku, gdy czuję się jak prawdziwy kundel”]

Jest 17 grudzień. Tydzień przed wigilią. Ludzie jak hieny już wystartowali do kupowania ton żarcia i alkoholu albo szwendają się jak bezmyślne kwoki po centrach handlowych szukając co to droższego prezentu. Zapominają, że szczere słowa wypowiedziane z głębi serca przy dzieleniu się jebanym opłatkiem są droższym prezentem, niż najnowszy smartfon czy inne gówno. Nienawidzę okresu przed świątecznego, świątecznego i po świątecznego. Potem jeszcze sylwester, wielkie huczne świętowanie czegoś co jest już nudną i smutną rutyną. Wielkie mi kurwa planowanie postanowień noworocznych jakby nie można było sobie codziennie powtarzać „nie będę idiotą”. Ale dla niektórych widać to za trudne zadanie. Nie ważne. Bo nic nie jest ważne. Te dwa dni w roku powodują, że zawsze czuję się jak zaszczuty kundel. Rodzina poumierała albo się ode mnie oddaliła. Znajomych, którzy przysłali by kartkę świąteczną z informacją „wpadaj do nas, miejsce dla nieznanego gościa zawsze się u nas znajdzie” nie ma. Nie kupuję żarcia. Opłatkiem dzielę się sam ze sobą. Co roku życzę sobie większej ilości durnego szczęścia jak pajac, który wierzyłby, że wigilia to naprawdę magiczny czas podczas, którego jak powiesz „zdrowia, pomyślności, stary” to to się na prawdę spełni. Bujda na resorach. W każdym razie nie spędzam wigilii, powiedzmy, jak każdy normalny człowiek. Zawsze sam z butelką wódki czy innego alkoholu w ręce, paczką fajek, gapiąc się bezmyślnie na ściany i słuchając muzyki grającej mi z gramofonu. Wesołych świąt, ty stary głupcu.

[Ostateczność]

@Alicja_Wysocka @Don_Kebabbo Mam różne odsłony duszy. Czasami muszę rzygnąć brutalnie na świat słowem, a czasami delikatnie pieszczę swoją rzeczywistość (czyli traktuję tak jak kobietę). Nie jestem stabilny w swoim życiu. Wszystko zależy od tego diabła z którym czasami piję wódkę... Nastroju, diable Ty jeden.

[Bez skrzydeł]

Och, piękne. Niczym pierwszy powiew wiosny.

[Ostateczność]

2 minuty temu, Bogdan Brzozka napisał:

Dobre: mocne i...gorzkie jak ten kieliszek wódki - ,,Opowiem Ci o ulicach Które wytarły me ślady" - jest moc, trącąca gorzkim pesymizmem? rezygnacją? Wojaczkiem? Pozdrawiam.  :)

 

Trzy w jednym:)

[Ostateczność]

A gdy nadejdzie mój czas

Spotkasz mnie w knajpie

Ostatniej na krańcu świata

Wypijemy lampkę wina

Samotnych serc

Wypijemy kieliszek

Gorzkiej wódki

Opowiem Ci o ulicach

Które wytarły me ślady

O ludziach, którzy

Za wcześnie zapomnieli

A ty mnie będziesz

Nosić dalej w sercu

Po czym szczęśliwy

Wyjdę za kurtynę

I pozostawię puste miejsce

Na następnych

Samotnych

[*** Bez tytułu ***]

27 minut temu, Alicja_Wysocka napisał:

Więcej słońca i wit D3

Poczytaj koniecznie coś na ten temat, pozdrawiam serdecznie

Słońca nie lubię. Dnia nie lubię. Wolę noc i światła latarni. 

 

O witaminie D3 słyszałem, czytałem, zrozumiałem. Nie stosuję. Nazwijcie mnie głupcem.

[*** Bez tytułu ***]

2 minuty temu, Koziorowska napisał:

P.S. Wyczuwam tu inspirację Wojaczkiem (moim Mistrzem) i resztą... ;)

Wojaczek i Bursa to moi mentorzy. Bo tak jak oni jestem tylko kupą gówna i milsze są mi pantofelki od pokrak zwanymi ludźmi. 

[*** Bez tytułu ***]

26 minut temu, Marlett napisał:

Znowu Podmiot Lir. jest nieszczęśliwy :))

Przytulam biedaka :)

Nieszczęśliwy jestem od 7 lat. Depresję i samotność próbuję zwalczać wierszem, kawą, papierosem i alkoholem. Ale nic nie pomaga tak jak obecność drugiej osoby, której nie mam. Ale dziękuję za miłe słowa ;)

[*** Bez tytułu ***]

Słyszałem jak ludzie

Mówią, że jestem

Wariatem

Słyszałem jak mówią

Że jestem pierdolnięty

Ale słyszałem też

Że jestem niezły

I że rozwalam

Tancbudy
I powtarzają 
Że poetów należy
Używać
Więc weźcie mnie
Za fraki
I dajcie pod mur
I zróbcie ze mnie człowieka
Albo uczyńcie ze mnie
Szmatę
Bo sam dla siebie
Jestem trupem

[Dekoherencja podmiotowości]

19 minut temu, pomaranczowy.kot napisał:

ty jednak przekroczyłes poziom materii skondensowanej mojej duszy

dotarłeś do jej cząstek elementarcznych

do pierwotnego, nagiego mięsa duszy poprzez moje wątłe ciało

tylko po to by dźgać je nożem

podjadać nocami

wyżerać aż do kości

a ostatecznie tak pokąsaną porzucić

 

O kurde. Cały wiersz jest przyjemny, ale ten fragment jest boski.

[Flaszka i diabeł]

"Flaszka i diabeł"

 

Akt 1, scena 1

 

Miejsce: melina

Bohaterowie: Pijak 1, Diabeł

 

Pijak 1 wypija haustem wódkę z butelki z napisem "Ocet"

 

Pijak 1: Umieram!

 

Pijak 1 upada do przodu na podłogę.

 

Pijak 1 podnosząc ku górze rękę z palcem wskazującym: Ale jeszcze nie teraz.

 

Wchodzi Diabeł.

 

Diabeł: Skurwysynie.

 

Kurtyna.

 

Akt 1, scena 2

 

Miejsce: melina

 

Bohaterowie: Pijak 1, Pijak 2, Diabeł

 

Wchodzi chwiejnym krokiem Pijak 2 przez okno.

 

Pijak 2 spoglądając na leżącego pijaka 1: Co leżysz.

 

Pijak 1: Konam.

 

Pijak 2 wypija haustem wódkę z butelki z napisem "Kapusta"

 

Pijak 2: Nie wierzę.

 

Pijak 1 krzykiem: Daj mnie wódki!

 

Pijak 2: Ni mam.

 

Pijak 1: To zaraz też będziesz umierać.

 

Pijak 2 przewraca się na plecy.

 

Pijak 2: Ty gnoju.

 

Kurtyna.

[możemy do syta]

Pyszny wiersz.

[Lubię być smutna]

Mi łzy wsiąkają w pustą materię bytu.

 

Podoba mi się.

[Ten Poeta]

Ten poeta skurwysyn
Co pisze te słowa
Szybko umrze
W pewną niedzielę
Będziecie mogli
Z pełną radością
Na swych gębach
Otworzyć gazetę
I w nekrologu ujrzycie
"Umarł ten
Co męczył słowami
Skurwysyn nieznany"
A miejsce spoczynku
Odnajdzie się samo
I na nagrobku będzie pisać
"Współczuję Wam
Że musieliście mnie
Znosić"